مقدمه: با توجه به بیماری همه‌گیر کووید19، مقامات بهداشتی قوانینی را برای فاصله اجتماعی وضع کرده‌اند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تغییرات در سطح فعالیت بدنی طی فاصله اجتماعی ناشی از کووید19 در استان مرکزی و تأثیر فعالیت بدنی بر بهزیستی روانی بود. روش بررسی:در این مطالعه مقطعی، در مجموع 558 نفر از ساکنین بزرگسال استان مرکزی(60-20 سال) از طریق یک رویه نمونه‌گیری گلوله برفی برای پاسخ به یک پرسشنامه آنلاین شرکت کردند. فعالیت بدنی با استفاده از پرسشنامه معتبر ۵ قسمتی ارزیابی شد. بهزیستی روانی با استفاده از مقیاس بهزیستی روانی کوتاه وارویک-اندیبورف اندازه‌گیری شد. ارتباط بین فعالیت بدنی و سلامت روان با استفاده از همبستگی پیرسون بررسی شد. یافته‌ها: در نمونه مورد مطالعه 42/58٪ زن و 58/41٪ مرد بودند. 97٪ از شرکت کنندگان اظهار داشتند که به دستورالعملهای فاصله اجتماعی پایبند بوده‌اند. با توجه به اپیدمی کووید19، کل زمان فعالیت بدنی در دی ماه 1398 به طور معنی‌دار در مقایسه با فروردین 1399 در بزرگسالان ساکن در استان مرکزی کاهش یافت (001/0=p). همبستگی مثبت و معنی‌داری بین میزان فعالیت بدنی و نمره خلق و خوی در مردان و زنان مشاهده شد(001/0=p، 14/0=r). بحث و نتیجه‌گیری:در نمونه حاضر از بزرگسالان استان مرکزی و در زمان فاصله‌گذاری اجتماعی به دلیل کووید19، کسانی که از نظر جسمی فعال بودند سلامت روان بهتری داشتند. این نتایج نشان می‌دهد که انجام حتی فعالیت بدنی سبک در طی همه‌گیری کووید19 ممکن است به کاهش تأثیرات منفی بهداشت روانی مرتبط با فاصله‌گذاری اجتماعی و پایبندی به قرنطینه، کمک کند.
Saremi A, Aghababa A, Bahrami A, Bahari M. COVID-19, physical activity and mental well-being in adults living in Mrkazi Province: an online cross-sectional study. EBNESINA. 2020; 22 (3) :4-12 URL: http://ebnesina.ajaums.ac.ir/article-1-918-fa.html
صارمی عباس، آقابابا علیرضا، بهرامی علیرضا، بهاری محی الدین. کووید 19، فعالیت بدنی و بهزیستی روانی در بزرگسالان
ساکن استان مرکزی: یک بررسی مقطعی برخط. ابن سينا. 1399; 22 (3) :4-12
