|
اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر دوسوگرایی در ابراز هیجان و تکانشگری در افراد با سابقه خودکشی
|
نسیمه نیک بخت    ، رضا دنیوی* ، سید محمد موسوی |
| گروه‌روانشناسی، واحد نکا، دانشگاه آزاد اسلامی، نکا، ایران ، Rezaadonyavi@gmail.com |
|
|
چکیده: (1393 مشاهده) |
زمینه و اهداف: اقدام به خودکشی از جمله رفتارهای پرخطری است که میتواند تبعات منفی فردی و اجتماعی بسیاری را به دنبال داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر دوسوگرایی در ابراز هیجان و تکانشگری در افراد با سابقه خودکشی بود.
روش بررسی: این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. با روش نمونه‌‌گیری هدفمند 30 نفر از افراد دارای سابقه خودکشی مراجعه کننده به مراکز روانپزشکی شهرستان ساری انتخاب شده و با گمارش تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند (هر گروه 15 نفر). جهت جمع‌آوری دادهها از پرسشنامه دوسوگرایی در ابراز هیجان و پرسشنامه تکانشگری استفاده شده است. آزمودنی‌‌های گروه آزمایشی تحت درمان متمرکز بر شفقت قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل دادهها با روش تحلیل کوواریانس انجام گردید.
یافته‌ها: نمرات گروه آزمایش در پیش آزمون در دوسوگرایی در ابراز هیجانی و تکانشگری 06/111 و 13/106 بود که در پسآزمون به 71/83 و 91/77 کاهش یافت. نمرات گروه کنترل در پیشآزمون در دوسوگرایی در ابراز هیجانی و تکانشگری 80/112 و 20/105 و در پسآزمون 18/110 و 51/103 بود. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد، اثر گروه شفقت درمانی با بر نمرات پسآزمون دوسوگرایی در ابراز هیجانی و تکانشگری در سطح ۰۰۱/۰ معنادار بوده است.
نتیجه‌گیری: بر این اساس، درمان متمرکز بر شفقت میتواند به کاهش دوسوگرایی در ابراز هیجان و تکانشگری در افراد با سابقه خودکشی کمک کند. بنابراین می‌‌توان از درمان متمرکز بر شفقت برای کاهش عوامل خطر مربوط به خودکشی سود جست.
|
|
| واژه‌های کلیدی: هیجان، تکانشگری، خودشفقتی، خودکشی |
|
|
متن کامل [PDF 346 kb]
(651 دریافت)
|
نوع مطالعه: تحقیقی |
موضوع مقاله:
روانپزشکی نظامی
دریافت: 1400/12/15 | ویرایش نهایی: 1402/3/30 | پذیرش: 1401/3/22 | انتشار: 1402/4/5
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
