گروه روانشناسی بالینی، واحد نائین، دانشگاه آزاد اسلامی، نائین، ایران ، sh.khaleghipour@iau.ac.ir
چکیده: (127 مشاهده)
زمینه و اهداف: مرگ ناشی از ویروس کرونا، حل فرایند سوگ را دشوار کرده است و زمینه برای سوگ ابراز نشده یا پیچیده را تقویت میکند که اثرات مخرب و طولانی مدتی بر جای میگذارد. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان هیجانمحور بر تحمل پریشانی، ترس از تجربه مثبت و علائم روانتنی در افراد مبتلا به سوگ ناشی از کووید ۱۹ انجام شد. روش بررسی: روش پژوهش نیمهآزمایشی و طرح آن از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل در انتظار درمان بود. جامعه آماری تحقیق افراد مبتلا به سوگ ناشی از کووید ۱۹ بود که به صورت در دسترس۲۰ نفر انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی ۱۰ نفر در گروه درمان هیجانمحور و ۱۰ نفر در گروه کنترل در انتظار درمان قرار گرفتند. ابزار سنجش پرسشنامههای تحمل پریشانی سیمونز و گاهر، پرسشنامه محقق ساخت ترس از تجربه مثبت و پرسشنامه علائم روانتنی لاکورت بود. پس از اجرای پیشآزمون، گروه آزمایش طی ۱۰ جلسه درمان هیجانمحور را دریافت کردند. یافتهها: نتایج یافتهها نشان داد که تأثیر درمان هیجانمحور بر مؤلفههای تحمل پریشانی، ترس از تجربه مثبت و علائم روانتنی معنادار بود (۰.۰۵ p<). نتیجهگیری: با توجه به یافتههای به دست آمده، به منظور افزایش سطح بهزیستی روانشناختی، افراد مبتلا به سوگ، میتوانند از مداخلات روانشناختی درمان هیجانمحور بهرهمند شوند.
Bahraminia M, Khaleghipour S, Soltani F. The effectiveness of emotion-focused therapy on distress tolerance, fear of positive experience, and psychosomatic symptoms in individuals experiencing grief due to COVID-19. EBNESINA 2025; 27 (1) :23-35 URL: http://ebnesina.ajaums.ac.ir/article-1-1375-fa.html
بهرامینیا مریم، خالقیپور شهناز، سلطانی فاطمه. اثربخشی درمان هیجانمحور بر تحمل پریشانی، ترس از تجربه مثبت و علائم روانتنی در افراد مبتلا به سوگ ناشی از کووید ۱۹. ابن سينا. 1404; 27 (1) :23-35