گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد آیت‌الله آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران ، abbasidaloii@gmail.com
چکیده: (679 مشاهده)
زمینه و اهداف: با توجه به توانایی ترشح هورمونها، اهمیت زیادی به نقش بافت چربی داده شده است. هدف از این تحقیق، بررسی اثرات تمرین مقاومتی بر هورمونهای مترشحه از بافت چربی (WISP-1 و WISP-2) در مردان چاق بود.
روش بررسی: در یک مطالعه نیمه تجربی، 44 مرد چاق (23-32 سال) انتخاب و بهصورت تصادفی به چهار گروه مساوی کنترل، تمرین مقاومتی تناوبی، تمرین مقاومتی سنتی و تمرین مقاومتی دایرهای تقسیم شدند. تمرین مقاومتی تناوبی، سنتی و دایرهای با شدت 50% یک تکرار بیشینه و زمان استراحت فعال، 3 جلسه در هفته و به مدت 12 هفته انجام شد. سطوح WISP-1 و WISP-2 سرم با استفاده از کیت الایزا اندازهگیری شد. دادهها به روش آزمون تی همبسته، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنیداری 05/0p< تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین تأثیر سه روش تمرینی بر WISP-1 در مردان چاق تفاوت معناداری وجود داشت (001/0>p)، اما تفاوت معنیداری بین تأثیر سه روش تمرینی بر WISP-2 وجود نداشت. میزان WISP-1 در مردان چاق در گروه تمرین مقاومتی تناوبی نسبت به گروههای کنترل و تمرین مقاومتی سنتی بهطور معنیداری کمتر بود. همچنین WISP-1 در گروههای تمرین مقاومتی تناوبی و تمرین مقاومتی دایرهای و WISP-2در گروه تمرین مقاومتی تناوبی نسبت به پیش آزمون بهطور معنیداری کاهش یافت (001/0>p).
نتیجه‌گیری: بهنظر میرسد تمرین مقاومتی تناوبی اثرات بیشتری بر کاهش WISP-1 و WISP-2 در مردان چاق دارد.
