آسیب های جنگی اکثراً زخم های حاصله از حوادث پر انرژی است. در جنگ مدرن اکثر آسیب ها به سیستم عضلانی اسکلتی وارد می شود و جراحی ارتوپدی نظامی نقش کلیدی و خط اول در این آسیب ها دارد. اکثر آسیب ها ناشی از حوادث انفجاری (55%) و تقریباً 20% ناشی از زخم های گلوله می باشند. افزایش تعداد آسیب های اندام ها ضرورت تکنولوژی های جدید در مراقبت از زخم های جنگی کمپلکس را ایجاد کرده است. در تخلیه ی مجروحین از مسافت های طولانی که در جنگ های اخیر مشاهده شده است، لزوم فرم های جایگزین مراقبت های زخم بیشتر آشکار گردیده است. گاه لازم می‌گردد بدلیل ترشحات فراوان زخم، پانسمان روزانه دو بار تعویض گردد. بنابراین در اوایل سال 2005 درمان زخم با فشار منفی NPWT (Negative Pressure Wound Therapy) برای پانسمان زخم های جنگی کمپلکس بکار گرفته شد. به هر حال استفاده از NPWT برای زخم-های جنگی کمپلکس در بیمارستان های ترومایی منطقه ی جنگی و یا در هواپیماهای ویژه ی حمل مجروحین جنگی یک روش جدید بکار گرفته شده است؛ با این وجود هنوز به عنوان دکترین درمان بیماران جنگی در نیامده است.