نوع مطالعه: نامه به سردبیر |
موضوع مقاله: روانپزشکی نظامی دریافت: 1403/12/7 | ویرایش نهایی: 1404/2/25 | پذیرش: 1404/3/7 | انتشار: 1404/3/16
متن کامل فارسی: (21 مشاهده)
مشاغل در محیطهای نظامی و جنگی استرس، اضطراب و مشکلات خاص خود را برای تمامی سربازان، افسران جنگ، تیمهای پشتیبانی و پزشکی به دنبال دارد. در این بین افرادی که به دلایل گوناگون از آسیبپذیری روانشناختی بالاتری برخوردار هستند، ممکن است در مقایسه با دیگران بیشتر تحت تأثیر شرایط نظامی و جنگی قرار گیرند و افکار خودکشی و آسیب به خود را نشان دهند. پژوهشها نشان میدهند که اکثر خودکشیها زمانی رخ میدهد که افراد افکار خودکشی داشته باشند. در نتیجه شناسایی افراد دارای افکار خودکشی بهعنوان یک فاکتور پیشگوییکننده مهم، میتواند زمینه را برای مداخلات پیشگیریکننده از انجام خودکشی فراهم نماید [1]. طبق مطالعات طولی انجام شده بیش از 42000 نفر هر سال بر اثر خودکشی فوت میکنند، با این حال خطر خودکشی در میان سربازان و جانبازان تقریباً 1.5 برابر بیشتر از جمعیت عمومی است. همچنین با توجه به استرسهای منحصر به فردی که کارکنان نظامی با آن مواجه هستند، خودکشیهای جانبازان 22% از کل مرگ و میرهای خودکشی در ایالات متحده آمریکا را به خود اختصاص داده است. علاوه بر این، خودکشی دومین مورد از علت اصلی مرگ برای کارکنان نظامی، با تقریباً 22 مرگ خودکشی به ازای هر صدهزار جانباز را در بر میگیرد [2، 3]. در این زمینه پژوهشهای انجام شده در آمریکا نتایج متفاوتی نشان میدهد. به طوری که در پژوهشی شیوع افکار خودکشی، اقدام به خودکشی و آسیب به خود در جانبازان به ترتیب 47.9%، 17.7% و 13.2% گزارش شده است ولی در مطالعهای دیگر شیوع 1.9% افکار خودکشی و 2% افکار خودکشی چندگانه گفته شده است. در پژوهشی دیگر شیوع افکار خودکشی در طول عمر، سال گذشته و ماه اخیر به ترتیب 11.7%، 3% و 1.9% گزارش شد. جایی دیگر شیوع افکار، رفتار و اقدام به خودکشی در سربازان به ترتیب 13.9%، 5.3% و 2.4% به دست آمده است. نتایج پژوهشی دیگر نشان داده است که 7.4% از سربازانی که قبلاً سابقه خودکشی ناموفق داشتند، بار دیگر خودکشی کردند که 46.3% از آنها در یک ماه، دوبار خودکشی کردند. گزارش شده است که 15% از سربازان آمریکایی به میزان قابل توجهی رویدادهای استرسزای زندگی را تجربه کردند. در این بین سربازانی که دارای سلامت روانی پایین بودند و از تابآوری خوبی برخوردار نبودند به سمت افکار خودکشی کشیده میشدند. تحقیقی نیز نشان داد که 40% شرکتکنندگان که سابقه خودکشی ناموفق داشتند پس از دریافت درمان شناختی رفتاری به میزان قابل توجهی کاهش افکار خودکشی داشتند که منجر به ارتقای سلامت روانی آنها شد. [4-2] پژوهشها در ایران نشان داده است که 4.28% از سربازان در خطر بالای باورهای مرتبط با خودکشی قرار داشتند. بین متغیرهای افسردگی و اعتیاد به مواد با افکار خودکشی رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. در مطالعهای دیگر مشاهده شده است که 44% نمونهها سابقه اقدام قبلی به خودکشی یا خودزنی داشتند. شایعترین عوامل مشترک زمینهساز خودکشی و خودزنی در این مطالعه اختلالات روانی 37.2%، مشکلات خانوادگی 36.7%، ناسازگاری با همکاران و محیط کاری 13.8% بود. بیشترین فراوانی خودکشی و خودزنیها مربوط به فصل زمستان بود. روش مورد استفاده سلاح گرم 49.9%، سلاح سرد 25.2%، خوردن دارو 18.5%، حلقآویز کردن خود 4.4%، خوردن نفت و مایع دستشویی 1.2% و پرش از بلندی 0.9% بود. مطالعات نشان میدهند زن بودن، تحصیلات پایین، مجرد بودن، داشتن اختلالات روانشناختی، ترومای کودکی و وضعیت اقتصادی بد از عوامل تشدیدکننده آسیب به خود و افکار خودکشی در بین جانبازان است. بررسیهای انجام شده نشان داد سربازان و جانبازانی که دارای استرس پس از ضربه، افسردگی، اضطراب، تروما، ترس، استرس، انگ اجتماعی، کیفیت خواب پایین، صدمه اخلاقی، اختلالات شخصیت، تکانشگری، اعتیاد به دخانیات و الکل بودند از افکار و رفتارهای مرتبط با خودکشی بالایی برخوردار بودند [7-5]. قرار گرفتن در یک محیط نظامی و جنگی به خودیِ خود باعث فشارهای روانی، جسمانی و اجتماعی خاص خود میشود. اگر فرد به دلایل گوناگون از یک یا چند اختلال روانشناختی برخوردار باشد در شرایط بحرانی و حساس نمیتواند تصمیمگیری درستی داشته باشد و به دنبال راحتترین و کوتاهترین راه برای خلاصی از مشکل مورد نظر میگردد. در رابطه با سربازان و جانبازان نیز این موضوع به اثبات رسیده است که برخورداری از استرس پس از ضربه، پریشانی روانشناختی، سوء استفاده جنسی و تکانشگری با افکار خودکشی ارتباط مستقیمی دارد و اگر به موقع شناسایی نشود پیامدهای ناگواری را به همراه خواهد داشت. در این زمینه در مطالعهای نقش باورهای غیرمنطقی، ذهنآگاهی و اجتناب شناختی در پیشبینی افکار خودکشی سربازان مورد بررسی قرار گرفت. یافتهها نشان داد بین باور غیرمنطقی، ذهنآگاهی و اجتناب شناختی با افکار خودکشی رابطه معناداری وجود داشت [7]. از سویی دیگر، بر اساس بررسیهای صورت گرفته برخورداری از تابآوری، انعطافپذیری شناختی، سلامت معنوی، حمایت اجتماعی و سلامت روانی به میزان قابل توجهی میتواند میزان افکار و رفتارهای مرتبط با خودکشی را در سربازان و جانبازان کاهش دهد. در مجموع یافتههای به دست آمده حاکی از نقش چشمگیر سلامت روانی در کاهش افکار و رفتارهای مرتبط با خودکشی در نظامیان دارد.
همه نویسندگان در ایدهپردازی و انجام طرح، همچنین نگارش اولیه مقاله یا بازنگری آن سهیم بودهاند و همه با تأیید نهایی مقاله حاضر مسئولیت دقت و صحت مطالب مندرج در آن را میپذیرند.
منابع مالی
در این پژوهش از هیچ ارگانی کمک مالی دریافت نگردید.
Azizi M, Mohsenifar J, Gonabadi-Nezhad L, Abolhassani M. Suicide among military personnel: Looking at the statistics. EBNESINA 2025; 27 (1) :127-132 URL: http://ebnesina.ajaums.ac.ir/article-1-1391-fa.html
عزیزی محمد، محسنیفر جعفر، گنابادینژاد لیلا، ابوالحسنی موسی. خودکشی در نظامیان - نگاهی به آمار. ابن سينا. 1404; 27 (1) :127-132