مقدمه: روی (زینک) اثرات مثبت متعددی از جمله تقویت سیستم ایمنی و دفاع بر علیه عوامل عفونی دارد لیکن تحقیقات بسیار اندکی در مورد اثرات آن در شرایط میکروگراویتی انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه، 24 رت آزمایشگاهی به‌صورت انتخاب تصادفی به تعداد مساوی در چهار گروه، دو گروه میکروگراویتی شبیه سازی شده (TS) و دو گروه گراویتی طبیعی (F) قرار گرفتند و با مکمل زینک یا بدون مکمل با آب خوراکی تغذیه شدند. پس از 2 هفته، تزریق داخل پریتونئال E.coli انتروپاتوژنیک انجام گرفت و بعد از 24 ساعت نمونه‌های خون، مایع پریتونئال، و بافت طحال کشت شد. جداول تعداد کلنی‌های رشد یافته تهیه، و تجزیه و تحلیل آماری انجام شد. یافته‌ها: در گروه‌های TS نسبت به گروه‌های F، تعداد کلنی باکتری بیشتری، دیده شد (05/0p≤). افزودن مکمل خوراکی زینک به رژیم غذایی چه در گروه‌های TS و چه در گروه‌های F باعث کاهش تعداد کلنی رشد یافته در کشت نمونه‌های خون، مایع پریتونئال و بافت طحال مشاهده شد. بحث و نتیجه‌گیری: تحقیق حاضر مشخص ساخت میزان عفونت‌زایی باکتری در حالت میکروگراویتی بیش از حالت گراویتی می‌باشد. همچنین تجویز مکمل خوراکی زینک در هر دو حالت میکروگراویتی و گراویتی، منجر به کاهش عفونت‌زایی باکتری شد. در نتیجه استفاده از مکمل خوراکی زینک برای کاهش و کنترل عفونت‌زایی باکتری در سفرهای فضایی پیشنهاد می‌گردد.