مقدمه: بیمارستان‌های نظامی به‌دلیل بُعد امنیتی خاص نقش دو چندانی را در زمان بحران ایفا می‌کنند. این پژوهش با هدف سنجش مهارت بالینی پرستاران در بحران در بیمارستان‌های نظامی انجام شد.

روش بررسی: این پژوهش به‌صورت توصیفی مقطعی در سال 1393 در بیمارستان‌های نظامی کرمان انجام شد. جامعه مورد مطالعه پرستاران و بهیاران شاغل در بیمارستان‌های مذکور بود. انتخاب نمونه‌ها به روش خوشه‌ای و تصادفی انجام شد و تعداد 170 نفر از پرستاران وارد مطالعه شدند. ابزار مورد استفاده جهت جمع‌آوری اطلاعات در این پژوهش، پرسشنامه بود. اطلاعات به‌دست آمده با نرم افزار SPSS و استفاده از روش‌های آماری توصیفی، من ویتنی و کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: بر اساس نتایج مهارت‌های بالینی پرستاران جهت ارائه خدمات در زمان بحران در مجموع بر اساس معیار ارزش گذاری شده، در سطح متوسطی می‌باشد (72/14±78/83). 70/17% پرستاران از سطح مهارت خوب، 13/51% از سطح مهارت متوسط و17/31% از سطح مهارت ضعیف برخوردار بودند.

بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش مشخص شد که پرستاران مورد مطالعه از مهارت بالینی متوسطی در حوزه بحران برخوردارند و نیازمند آموزش مضاعف مهارت‌های لازم در شرایط بحران می‌باشند.