مقدمه: بیماری مولتیپل اسکلوزیس (MS) می‌تواند تحت تأثیر عوامل درونی و محیطی قرار گیرد. یکی از عوامل محیطی که احتمالاً بر این بیماری مؤثر است، برنامه تمرینات ورزشی به شکل‌های مختلف می‌باشد. هدف این تحقیق بررسی تأثیر هشت هفته فعالیت ورزشی هوازی برنیتریک اکساید (NO) خون، میزان ناتوانی و آمادگی هوازی (VO2max) زنان مبتلا به MS نوع عود کننده-بهبود یابنده بود. روش بررسی: آزمودنی‌های تحقیق 27 زن مبتلا بودند که به‌طور داوطلبانه انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش به‌مدت هشت هفته و سه بار در هفته در تمرینات هوازی فزاینده با دوچرخه‌ی ثابت شرکت کردند. جهت اندازه‌گیری میزان NO از آزمودنی‌ها در سه مرحله (قبل و هفته چهارم و هشتم برنامه) خون‌گیری به‌عمل آمد. پیشرفت بیماری با استفاده از مقیاس وضعیت ناتوانی کورتزکی و VO2max با استفاده از آزمون بروس در دو مرحله (قبل و بعد از برنامه تمرینی) اندازه‌گیری شد. نتایج با استفاده از آزمون‌های تحلیل کوواریانس با اندازه‌گیری‌های مکررتجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: سطح NO گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل تغییر معنی‌داری نکرد. در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل میزان ناتوانی به‌طور معنی‌داری کاهش و VO2max افزایش یافت. بحث و نتیجه‌گیری: فعالیت بدنی می‌تواند با حفظ تعادل NO از طریق کاهش شدت بیماری و افزایش VO2max در بهبود بیماری MS مفید باشد.