مقدمه: آسیب‌های اسکلتی عضلانی ناشی از تمرینات بدنی یکی از مهمترین مشکلات نظامیان است. پیشگیری از این آسیب‌ها می‌تواند هزینه‌های اقتصادی و انسانی را در نیروهای نظامی کاهش دهد. شناخت میزان شیوع آسیب ها، نوع آسیب، محل بروز و ریسک فاکتورهای آسیب‌ها در نظامیان گامی ضروری در پیشگیری است. بنابراین این مطالعه در نظر دارد به بررسی مطالعات اپیدمیولوژیک مربوطه در زمینه آسیب‌های اسکلتی عضلانی نظامیان بپردازد. روش بررسی: تمام مطالعاتی که در زمینه آسیب‌های نظامیان در نشریات معتبر از سال 1980 تا می‌2015 چاپ شده بودند به وسیله بانک‌های اطلاعاتی PubMed، Web of Science و Google scholar مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها:: میزان بروز آسیب در تمرینات نظامی بالا است. این میزان شیوع از 6 تا 12 آسیب در هر 100 مرد سرباز در ماه و در دوران آموزشی تا 30 آسیب در هر 100 سرباز در ماه گزارش شده است. نتایج نشان می‌دهد ریسک فاکتورهایی مانند آمادگی جسمانی پایین، دویدن مسافت زیاد، مقدار تمرینات بیش از حد در هفته، استعمال دخانیات، سن، وضعیت و راستای بدنی و حمل کوله پشتی‌های سنگین از مهمترین ریسک فاکتورهای آسیب‌های نظامیان می‌باشند. همچنین آموزش، پیشگیری از بیش تمرینی، انجام تمرینات عصبی-عضلانی، حس عمقی و چابکی، استفاده از محافظ دهان در طول فعالیت‌های پر خطر، استفاده از محافظهای نیمه سخت برای مچ پا در طول فعالیت‌های پرخطر، استفاده از مواد غذایی مناسب برای بازیابی تعادل انرژی ظرف یک ساعت پس از فعالیت‌های شدید و استفاده از جوراب‌های ترکیبی مخصوص برای پیشگیری از تاول زدن پاها می‌توانند از آسیب‌های نظامیان پیشگیری نمایند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به اهمیت مسئله، شناخت آسیب‌ها وشناسایی ریسک فاکتورها در نظامیان می‌تواند به اجرای برنامه‌های پیشگیرانه از آسیب کمک شایانی نماید.