:: دوره 13، شماره 3 و 4 - ( پاییز و زمستان 1389 ) ::
جلد 13 شماره 3 و 4 صفحات 73-68 برگشت به فهرست نسخه ها
مکانیسم‌های تعیین سطح هوشیاری مصدومین در امداد و انتقال
علیرضا معینی* ، حسین امیری ، عبداله فلاحی ، محمد دانشمندی ، یدالله سیاوش وهابی
چکیده:   (8783 مشاهده)

سطح هوشیاری نشان دهنده واکنش فرد به محرک‌های محیطی می‌باشد با این وجود تشخیص شرایط غیر عادی هوشیاری مشکل به نظر می‌رسد و شاید بتوان آن را با مشاهده واکنش‌های فرد به تحریک‌ها تا حدودی مشخص نمود. ارزیابی اولیه عملکرد مغزی بصورت غیر مستقیم اکسیژن رسانی مغز را تعیین می‌کند. برخی منابع سطح هوشیاری را جزء علایم حیاتی دانسته‌اند. بررسی سطح هوشیاری مصدومین یک مهارت اساسی برای پزشکان و پرستاران محسوب می‌شود. اختلال در سطح هوشیاری به دلایل مختلفی نظیر کاهش اکسیژناسیون مغز، نورولوژیک، متابولیک و مسمومیت­ها رخ می‌دهد. ارزیابی وضعیت قرارگیری بیمار و وضعیت اندام‌ها، باز یا بسته بودن چشم‌ها، متوجه حضور افراد بودن، توانایی بیمار برای باز کردن خودبخودی چشم‌ها یا با تحریک به بررسی هوشیاری وی کمک می­کند. GCS یا مقیاس کمای گلاسکو ابزاری است که برای بررسی ترومای مغزی و سطح هوشیاری کاربرد جهانی پیدا کرده است. اما با وجود کاربرد فراوان این مقیاس، در موارد بسیاری بصورت غیر صحیح اندازه‌گیری شده است. بنابراین برای بررسی سطح هوشیاری نباید تنها به GCS اکتفا کرد و می‌توان جهت تعیین سطح هوشیاری مصدوم از روش‌های ساده‌تر 4 مولفه‌ای مانند ACDU و AVPU در محل حادثه استفاده نمود.

در این مقاله روش­های مختلف ارزیابی سطح هوشیاری مورد بررسی قرار گرفته است.

واژه‌های کلیدی: سطح هوشیاری، مقیاس کمای گلاسکو، مصدومین
متن کامل [PDF 246 kb]   (15379 دریافت)    
نوع مطالعه: تحقیقی |
دریافت: 1394/11/17 | پذیرش: 1394/11/17 | انتشار: 1394/11/17


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 13، شماره 3 و 4 - ( پاییز و زمستان 1389 ) برگشت به فهرست نسخه ها