|
اثر بخشی مهارت‌آموزی گروهی رفتار درمانی دیالکتیکی
بر تنظیم هیجان دختران پرخاشگر
|
فاطمه قلی پوربازکیاگوراب   ، فاطمه گلشنی ، فرناز کشاورزی ارشدی ، سوزارن امامی پور ، مژگان سپاه منصور |
| ، fa_golshan@yahoo.com |
|
|
چکیده: (1543 مشاهده) |
مقدمه: با توجه به پیامد‌های زیان بار پرخاشگری بر نوجوانان و اطرافیان آنان، این پژوهش با هدف بررسی اثر بخشی مهارت آموزی رفتار درمانی دیالکتیکی بر تنظیم هیجان دانش آموزان دختر پرخاشگر انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و پیگیری 2 ماهه روی 24 نفر دانش آموزان دختر انجام شد. روش نمونهگیری هدفمند بود و بدین منظور فراخوانی برای مشاوران مدارس متوسطه دوم جهت ارجاع دانش‌آموزان دختر مشغول به تحصیل در پایه دوم و سوم، مشکوک به پرخاشگری، ارسال شد. برای جمع‌آوری دادهها از مقیاس دشواری تنظیم هیجانی گرتز و روئمر (DERS) و پرسشنامه پرخاشگری باس و پری استفاده شد. از دانشجویان ارجاعی به هسته مشاوره آموزش پرورش شهرستان لاهیجان 24 نفر که بر اساس پرسشنامه پرخاشگری دارای اختلال پرخاشگری بودند (نمره کمتر از 99/69) انتخاب و به صورت کاملاً تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. آزمودنیهای گروه آزمایش 14 جلسه مهارت آموزی گروهی رفتاردرمانی دیالکتیکی را گذراندند و گروه گواه در لیست انتظار ثبت شدند.
یافته‌ها: نتایج تحلیل دادهها نشان داد که بین میانگین نمرات دشواری تنظیم هیجان دختران پرخاشگر که مهارت‌آموزی رفتار درمانی دیالکتیکی را دریافت کردند و میانگین نمرات دشواری تنظیم هیجان دختران پرخاشگری که این روش را دریافت نکردند، تفاوت معنی‌داری وجود ندارد (05/0>p).
بحث و نتیجه‌گیری: این پژوهش نشان داد که گرچه مهارت‌آموزی رفتار درمانی دیالکتیکی موجب کاهش دشواری تنظیم هیجان دختران پرخاشگر می‌گردد اما این میزان کاهش از نظر آماری چندان معنادار نیست. |
|
| واژه‌های کلیدی: آموزش، رفتار درمانی، هیجانات، پرخاشگری |
|
|
متن کامل [PDF 787 kb]
(706 دریافت)
|
نوع مطالعه: تحقیقی |
دریافت: 1397/6/28 | پذیرش: 1399/4/1 | انتشار: 1399/4/1
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
