با توجه به عملکرد غده تیروئید و تأثیر هورمو ن های مترشحه از این غده بر کل بدن و تأثیر بر متابولیسم سراسر بدن ، اختلالات این غده موجب علایم و نشانه های سیستمیک شده و نیازمند درمان می باشد. با عنایت به شرایط ویژه و حساس پرواز ، آگاهی از چگونگی مصرف داروهای مورد استفاده در اختلالات این غده ضمن پرواز، ضروری به نظر می رسد.
در بخش نظامی : نیروی هوایی کانادا اعلام کرده در هیپرتیروئیدی تا زمانی که شخص پروازی تحت درمان سرکوب کننده تیروئید با متی مازول یا پروپیل تیو اوراسیل بوده و یوتیروئید نشده ، باید گراند باشد . البته کارکنان پروازی غیرخلبان می توانند تحت نظارت دقیق پزشک هوایی پس از 8 هفته گراندی و مصرف دارو، در صورت نداشتن عوارض به وظایف پروازی ادامه دهند . در هیپوتیروئیدی امکان مصرف جایگزین هورمون های تیروئیدی در شرایط یوتیروئید (از نظر بالینی و بیوشیمیایی) و عدم وجود نشانه یا علامت غیرطبیعی وجود دارد. اجازه مصرف این داروها حین انجام وظایف پروازی را در شرایطی که FAA :
در بخش غیرنظامی وضعیت بیمار پایدار بوده و بر اساس مستندات پزشکی تأیید شده ، یوتیروئید باشد می دهد . البته در مورد سرطان های تیروئید این امر صادق نیست و پیش از بازگشت به پرواز نیاز به بررسی مجدد توسط پزشک هوایی می باشد.