مقدمه: یکی از گروه‌های شغلی که در معرض اختلالات عضلانی - اسکلتی ناشی از کار هستند، کارکنان پروازی می‌باشند. این مطالعه با هدف بررسی شیوع اختلالات عضلانی - اسکلتی و ارزیابی برخی عوامل آمادگی جسمانی در کارکنان پروازی انجام گرفت.

روش بررسی: این مطالعه مقطعی بر روی 66 نفر (سن 1/7±1/36 سال) از کارکنان پروازی پایگاه هوایی مهرآباد به صورت تصادفی انجام گرفت. از پرسشنامه نوردیک جهت بررسی شیوع اختلالات عضلانی - اسکلتی استفاده شد. جهت بررسی استقامت عضلات اکستنسور ستون فقرات، عضلات فلکسور قدامی تنه، قدرت عضلات مرکزی و تعادل پویا به ترتیب آزمون‌های بیرینگ-سورنسن، آزمون سنجش استقامت عضلات فلکسور قدامی تنه، دستگاه بیوفیدبک فشاری و آزمون تعادلی Y مورد استفاده قرار گرفت.

یافته‌ها: بیشترین میزان شیوع اختلالات عضلانی - اسکلتی در میان آزمودنی‌ها به ترتیب در نواحی کمر (2/24%)، زانوها (1/18%) و گردن (6/13) بود. ارتباط معنادار و منفی بین عمده شاخص‌های تعادل پویا و نمرات آزمون‌های استقامت عضلات اکستنسور ستون فقرات، فلکسور قدامی تنه و قدرت عضلات مرکزی وجود داشت.

بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه حاکی از شیوع بالای اختلالات عضلانی - اسکلتی در ستون فقرات کمری و گردنی و همچنین زانوها در مقایسه با دیگر نواحی بدن و همین‌طور پایین بودن استقامت عضلات ستون فقرات و تنه و قدرت عضلات مرکزی می‌باشد.