مقدمه: در تحقیقات بر سازگاری‌های عملکردی دستگاه تنفس پس از ورزش تأکید شده است. اما نوع تمرین می‌تواند اثرات متفاوتی ایجاد کند. یوگا به‌عنوان نوعی ورزش برای بهبود وضع سلامت جسمانی، روانی و اجتماعی مورد توجه قرار گرفته است. هدف تحقیق حاضر، تأثیر هشت هفته تمرین یوگا بر تغییرات گازهای تنفسی و نبض اکسیژن در افراد فعال بود.
روش بررسی: در این پژوهش نیمه تجربی، 20 زن جوان فعال به‌صورت تصادفی به دو گروه تمرین یوگا و کنترل تقسیم شدند. قبل از شروع تمرینات یوگا، گازهای تنفسی توسط دستگاه اندازه‌گیری گازهای تنفسی تعیین شد. پس از 8 هفته تمرینات یوگا که شامل تمرینات یوگا و تمرینات تنفسی می‌شد، مجدداً گازهای تنفسی در افراد اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تی زوجی و تی مستقل در سطح ٠٥/٠ p< با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شد.
یافته‌ها: در پایان تمرین، کاهش معنادار در نسبت تبادل تنفسی و افزایش معناداری در تهویه دقیقه‌ای، اکسیژن مصرفی، معادل تهویه‌ای برای دی اکسیدکربن، اکسیژن مصرفی در آستانه بی‌هوازی و حداکثر اکسیژن مصرفی در گروه یوگا مشاهده شد (05/0p<).
بحث و نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که هشت هفته تمرینات یوگا، با ایجاد تغییرات در شاخص‌های متابولیکی تنفس، باعث به تعویق انداختن آستانه بی‌هوازی و خستگی می‌گردد و احتمالاً بتوان در بهبود کارایی تنفسی ورزشکاران از این تمرینات بهره گرفت.
