اولین پرواز با سرعتی بیشتر از سرعت صوت در سال 1947 میلادی انجام شد. اما پرواز با این سرعت باعث ایجاد موج‌های شوکی در هوای اطراف هواپیما می‌شود، که اگر هواپیما به سطح زمین نزدیک باشد می‌توانند اثرات مخربی را بر سلامت بشر و حتی ساختمان‌ها داشته باشند. پژوهش‌هایی که از آن زمان تا به حال در مورد اثرات این امواج بر سلامت انجام شده است را می‌توان به دو دسته‌ی عمومی تقسیم کرد؛ اثرات گذر از دیوار صوتی بر سلامت خلبان یا مسافران هواپیما و تأثیرات آن بر محیط اطراف هواپیما و مخصوصاً سلامت انسان‌های ساکن بر روی زمین. بیشترین اثرات بر سلامت خلبان یا مسافران هواپیما را می‌توان ناشی از نقایص فنی در مقابل تغییرات فشار ناشی از این سرعت‌ها دانست. از آنجایی که این پرواز‌ها در ارتفاعات بالا انجام می‌شود، پرتوهای پرانرژی خورشیدی نیز یکی از عوامل تأثیرگذار بر افراد درون هواپیما هستند. ضمناً در مطالعه‌ای درصد شیوع هیپرکلسترولمی و هیپرتری‌گلیسریدمی در خلبانان هواپیماهای فراصوتی بررسی شده است. اما بیشتر تأثیرات مخرب پرواز با این سرعت بر سلامتی انسان برای ساکنین زمینی است که در معرض این امواج صوتی قرار می‌گیرند. یکی از بیشترین اثراتی که مورد مطالعه قرار گرفته، اثر انفجارهای صوتی روی بیداری از خواب شبانه ساکنین محلی است؛ تحقیقات در این زمینه زیاد بوده و حتی بعضی‌ها بر اساس نمونه‌گیری‌های محلی معادله‌ای برای پیشگویی حداکثرِ درصدِ افرادی که ممکن است در اثر شدت‌های مختلف صوتی ناشی از عوامل هوایی از خواب بیدار شوند را به‌دست آورده است. در تعدادی از مطالعات هم اثر این صدا در کنار سایر صداهای ناشی از هواپیماها بر یادگیری دانش‌آموزان بررسی شده و بر تأثیرات مخرب آن در این زمینه تأکید شده است.