دانشگاه علوم پزشکی آجا، دانشکده طب هوافضا و زیرسطحی، مرکز تحقیقات طب هوافضا، تهران، ایران ، z.jahan14@gmail.com
چکیده: (1728 مشاهده)
خصوصیات فیزیولوژیک ناشی از سازش به هایپوکسی مزمن، به بومیان ساکن ارتفاعات بالا کمک می‌کند تا بر محدودیت‌های اکسیژن غلبه کنند. اثرات حفاظتی ارتفاعات بالا در مطالعات آزمایشگاهی نیز با استفاده از مدل هایپوکسی اطاقک هایپوبار تأیید شده است. فاکتورهای متعددی در ارتباط با مکانیسم‌های مولکولی اثرات حفاظتی هایپوکسی مزمن معرفی شده‌اند. مطالعات انجام شده در دهه گذشته و مطالعات ژنومی اخیر، یک مبنای ژنتیکی برای سازگاری‌های ایجاد شده در این مناطق، بیان نمودند. همچنین مشخص شده الگوهای تغییرات ژنتیکی در میان جمعیت‌های اصلی ساکن در ارتفاعات بالا، متفاوت است. این مقاله، مروری بر سازش‌های فیزیولوژیک به هایپوکسی مزمن و مکانیسم‌های مولکولی و ژنتیکی آن است.
