این مطالعه یک بررسی تحلیلی مقطعی می‌باشد که در میان بیماران مراجعه کننده به کلینیک‌های گوش و حلق و بینی انجام شده است. در این مطالعه 54 درصد از بیماران را آقایان و 46 درصد را خانم‌ها تشکیل می‌دادند. میانگین سنی افراد مورد بررسی 9/6±6/68 سال بود. 38 درصد از بیماران میزان شنوایی خود را متوسط، 32 درصد ضعیف، 26 درصد خوب و 4 درصد بسیار خوب عنوان نمودند. در اودیومتری 50 درصد دچار کاهش شنوایی حسی عصبی، 18 درصد Mixed و 22 درصد هدایتی بودند و 10 درصد هم هیچ مشکلی نداشتند. اختلاف آماری معنی‌داری بین این دو شیوه وجود نداشت. لذا تنها با استفاده از یک سؤال در مورد وضعیت شنوایی می‌توان، کاهش شنوایی را در یک سالمند تشخیص داد. بدین ترتیب با شناسایی و درمان زودرس این مشکل می‌توان به بهبود کیفیت زندگی فرد و جلوگیری از پیدایش مشکلات روحی - روانی در وی کمک شایانی نمود.