دانشگاه خوارزمی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، گروه بیومکانیک و آسیب شناسی ورزشی، تهران، ایران ، sadeghih@khu.ac.ir
چکیده: (1131 مشاهده)
زمینه و اهداف: تمرین هوازی و متناوب با شدت بالا سختی شریان را کاهش میدهد، در حالی که تمرین مقاومتی سبب افزایش و یا عدم تغییر در سختی شریان میشود. با این حال، مکانیسم مولکولی این تأثیرات در روشهای مختلف تمرینی نامشخص است. از آنجایی که وجود فنوتایپ خاصی با عنوان «قلب ورزشکار» پذیرفته شده است، این مسئله که سازگاریهای عروقی ناشی از تمرین چگونه است، به درستی مشخص نشده و نتایج در این زمینه متناقض است. هدف این مقاله، مروری بر مطالعات انجام شده در خصوص تأثیر تمرینات مختلف بر ساختار و عملکرد شریان و مکانیسمهای احتمالی ایجاد این سازگاریها بود.
روش بررسی: در این مطالعه مروری روایتی برای یافتن مقالات مرتبط پایگاههای اطلاعاتی معتبر ملی و بینالمللی با جستجوی کلمات کلیدی، فعالیت ورزشی، استرس برشی، ضخامت و قطر شریان، سختی شریان و نیتریک اکساید و معادل انگلیسی آنها در بازه زمانی 1985 تا 2021 میلادی جستجو شدند و بررسی نهایی روی 48 مقاله مرتبط انجام گرفت.
یافتهها: محققین در طی ورزش هوازی به یک رابطه مثبت در افزایش ویسکوزیته خون و افزایش نیتریک اکساید و تسهیل در اتساع عروق و همچنین افزایش و یا عدم تغییر در سختی شریان به دنبال تمرینات مقاومتی دست یافتند. همچنین سازگاریهای ساختاری موضعی مثل تغییر در قطر شریان در اندامهای تحت تمرین و سازگاریهای ساختاری سیستمیک مثل تغییر در ضخامت در تمام شریانها گزارش شده است.
نتیجهگیری: نتایج به دست آمده از مطالعات حاضر نشان دادند سازگاریهای عروقی ناشی از تمرین به نوع تمرین، شدت تمرین، مدت تمرین و اندام تحت تمرین بستگی دارد.
Mohammad Amoli S, Sadeghi H. The effect of physical activity on structural and functional arterial adaptations in humans: a narrative review. EBNESINA 2022; 24 (1) :65-78 URL: http://ebnesina.ajaums.ac.ir/article-1-970-fa.html
محمدآملی سیما، صادقی حیدر. تأثیر فعالیت بدنی بر سازگاریهای ساختاری و عملکردی شریانی در انسان: مروری روایتی. ابن سينا. 1401; 24 (1) :65-78