|
تأثیر آموزش خودشفابخشی بر فرسودگی شغلی، کیفیت زندگی و انعطاف‌پذیری عاطفی کارکنان اورژانس اجتماعی
|
زهره لطیفی    ، لادن شفیعی ، محمد سلطانی زاده |
| دانشگاه پیام نور، ایران ، z_yalatif@yahoo.com |
|
|
چکیده: (10942 مشاهده) |
زمینه و اهداف: فرسودگی شغلی یکی از مهمترین عواقب اجتناب‌ناپذیر استرس کاری است که به نوبه خود منجر به فرسودگی جسمی، تغییر رفتار و عملکرد شغلی می‌شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش خودشفابخشی بر فرسودگی شغلی، کیفیت زندگی و انعطاف‌پذیری عاطفی کارکنان اورژانس اجتماعی شهر اصفهان بود.
روش بررسی: روش پژوهش، نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون-پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه کارکنان اورژانس اجتماعی شهر اصفهان بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای، 36 نفر از کارکنان انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 18 نفری آزمایشی و گروه گواه قرار داده شدند. سپس آزمودنی‌‌های گروه آزمایش در 14 جلسه 90 دقیقه‌ای آموزش خودشفابخشی را دریافت کردند. برای گردآوری اطلاعات در سه مرحله سنجش از پرسشنامه‌های فرسودگی شغلی، کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و انعطاف‌پذیری عاطفی استفاده شد. در تجزیه و تحلیل داده‌ها نیز، آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر به کار گرفته شد.
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که آموزش خودشفابخشی بر کاهش فرسودگی شغلی، بهبود کیفیت زندگی و انعطاف‌پذیری عاطفی کارکنان اورژانس اجتماعی موثر است (05/ 0>p)؛ به طوری که بر همه ابعاد فرسودگی شغلی، دو بعد سلامت جسمانی و سلامت روانشناختی در کیفیت زندگی و همه ابعاد انعطاف‌پذیری عاطفی تأثیرگذار بوده است.
نتیجه‌گیری: آموزش خودشفابخشی می‌تواند در محیط‌های کاری پر تنش به منظور افزایش آرامش و سلامت روانی مورد استفاده قرار گیرد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: خودمراقبتی، فرسودگی شغلی، کیفیت زندگی، سازگاری عاطفی |
|
|
متن کامل [PDF 874 kb]
(1326 دریافت)
|
نوع مطالعه: تحقیقی |
موضوع مقاله:
طب بحران
دریافت: 1400/2/30 | پذیرش: 1400/5/10 | انتشار: 1400/5/10
|
|
|
|
|
|
