پرتوهای کیهانی یک خطر شغلی برای پرسنل پروازی کشوری و نظامی به شمار می رود. پرتوهای یونیزه کننده علاوه بر اثرات مستقیم بر پرسنل پروازی، برای جنین مسافرین و پرسنل پروازی باردار نیز مضر هستند . مطالعات حیوانی با استفاده از پرتوهای با دوز پایین و مطالعات انسانی بر روی بازماندگان حوادث هیروشیما، ناکازاکی و چرن و بیل که در معرض دوز بالای پرتوهای یونیزان قرار گرفته اند، نشان میدهد که افراد بارداری که ساعات طولانی پرواز میکنند جنین خود را در معرض خطراتی مانند کاهش عملکرد شناختی و بهره هوشی و حتی عقب ماندگی شدید ذهنی و نیز افزایش بروز بدخیم یهای دوران کودکی و لوکمی قرار میدهند. پرتوهای کیهانی در هفته های 15 8 حاملگی که زمان شکل گیری سیستم عصبی است ، بیشترین تأثیر را دارند. نهادهای بین المللی مانند کمیسیون بین المللی محافظت در برابر پرتوتابی ، رهنمودهایی درباره حداکثر میزان مجا ز پرتوتابی برای جمعیت عادی، پرسنل پروازی و زنان باردار ارایه داده اند . در حالی که خلبانان و مهندسین پرواز معمولاً در محدوده مجاز تعریف شده توسط این نهادها قرار دارند ولی مهمانداران و یا کارکنان خطوط چارتر که بیش از سایرین پرواز می کنند به سادگی از این حدود مجاز فراتر می روند. در کشورهای پیشرفته پرسنل پروازی جزء گروه پر خطر از نظر مواجهه شغلی با پرتو قرار داده شده و خطوط هوایی ملزم به آگاه ساختن خدمه خود درباره خطرات پرتوتابی کیهانی و آموزش آنان در این رابطه شده اند. اگر چه اثرات پرتوتابی کیهانی حین پرواز بر جنین ناچیز است ولی پرسنل پروازی ، کودکان متولد نشده خود را در معرض خطراتی قرار می دهند که شاید در صورت آگاهی در مورد آن دیگر حاضر به پذیرفتن چنین خطری نمی شدند.