مقدمه: تهوع و استفراغ از شایعترین عوارض شیمی درمانی است که برای غلبه بر آن داروهای متفاوتی از جمله متوکلوپرامید استفاده می‌شود. بنزودیازپین‌ها گروه دیگری از داروها هستند که نقش آنها به روشنی در کاهش استفراغ و یا تهوع روشن نشده است و توصیه‌های متفاوت و متناقضی در این زمینه وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی نقش بنزودیازپین‌ها از جمله لورازپام در کاهش تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی می باشد.
روش بررسی: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی بوده که بر روی 70 بیمار که رژیم‌های شیمی درمانی آنها پتانسیل ایجاد تهوع و استفراغ بالایی داشت انجام شد در دو نوبت شیمی درمانی به بیماران علاوه بر داروهای متداول لورازپام یا پلاسبو تجویز شد. بیماران داروی لورازپام را از شب قبل از شروع شیمی درمانی تا سه روز بعد از اتمام شیمی درمانی هر 12 ساعت یک میلی گرم بصورت خوراکی دریافت می‌کردند.
یافته ها: در گروهی که لورازپام مصرف کرده بودند شدت تهوع حاد و تأخیری کمتری نسبت به گروه پلاسبو (دارونما) داشتند. همچنین لورازپام باعث کاهش تجویز دفعات مصرف متوکلوپرامید شد.
بحث و نتیجه گیری: در این مطالعه نشان داده شد که لورازپام می‌تواند باعث کاهش میزان تهوع و استفراغ در بیماران شیمی درمانی شود. لذا تجویز لورازپام برای این گروه بیماران توصیه می شود.