|
پاسخ فعالیت هوازی فزاینده حاد به‌همراه تحریک الکتریکی بر برخی از نشانگرهای آنژیوژنز موش‌های صحرایی القاء شده با ایزوپروترونول
|
محمد ملکی‌پویا    |
| گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران ، Maleki.p@gmail.com |
|
|
چکیده: (72 مشاهده) |
زمینه و اهداف: فعالیت ورزشی یک عامل مهم و محافظت‌کننده پس از بیماری‌های قلبی‌عروقی است. هدف این مطالعه بررسی پاسخ فعالیت هوازی فزاینده حاد به‌همراه تحریک الکتریکی بر برخی از نشانگرهای آنژیوژنز موش‌های صحرایی القاء شده به ایزوپروترونول (ISO) بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی کنترل‌شده با گروه شاهد ۵۰ سر موش صحرایی نر ویستار (۸ هفته‌ای با وزن ۱۵±۲۱۰ گرم) پس از القاء آنفارکتوس با ISO (۱۵۰ میلی‌گرم/کیلوگرم) به‌طور تصادفی به ۵ گروه ۱۰ تایی سالم، آنفارکتوس، فعالیت‌ورزشی، تحریک الکتریکی و فعالیت‌ورزشی با تحریک الکتریکی تقسیم شدند. گروه‌های مداخله برای یک جلسه تحت فعالیت ورزشی فزاینده (با سرعت ۱۰ تا ۱۸ متر/دقیقه و مدت ۵۰ دقیقه) و تحریک‌الکتریکی (فوت شوک با شدت ۰.۵ میلی‌آمپر و مدت ۲۰ دقیقه) قرار گرفتند. پس از تمرین و بی‌هوشی، نمونه خون وریدی سطوح سرمی VEGF و TSP۱ جمع‌آوری گردید و به روش الایزا مورد ارزیابی قرار گرفت. برای آنالیز داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس دوطرفه در سطح معنی‌داری ۰.۰۵>p استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد القاء موش‌های صحرایی با ISO منجر به افزایش معنی‌دار سطوح سرمی VEGF و TSP۱ در کلیه گروه‌ها شد (۰.۰۰۰۱=p). همچنین فعالیت ورزشی افزایش غیرمعنی‌دار سطوح سرمی VEGF و کاهش غیرمعنی‌دار TSP۱ موش‌های صحرایی آنفارکته در کلیه گروه‌ها نسبت به آنفارکتوس را به‌همراه داشت.
نتیجه‌گیری: فعالیت هوازی فزاینده و تحریک الکتریکی اثرات مثبتی بر فرایند آنژیوژنز داشته است، اما به‌دلیل معنی‌دار نبودن نیاز به مطالعات بیشتری جهت رشد و توسعه عروق مویرگی جدید در نمونه‌های آنفارکته است.
|
|
| واژه‌های کلیدی: ورزش هوازی، آنفارکتوس میوکارد، VEGF، TPS-1 |
|
|
متن کامل [PDF 461 kb]
(30 دریافت)
|
نوع مطالعه: تحقیقی |
موضوع مقاله:
طب زیر سطحی
دریافت: 1402/5/19 | پذیرش: 1403/1/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
