مقدمه:تجربه استرس اولیه در دوران کودکی میتواند اثرات زیان بخشیبر مغز و رفتار در ارتباط با ایجاد افسردگی داشته باشد. همچنین پاسخهای ایمنی التهابی در ارتباط با پاتوفیزیولوژی افسردگی گزارش شدهاند و بسیاری از مطالعات تأثیرات مثبت فعالیت بدنی را در برابر استرس گزارش دادهاند. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر فعالیت بدنی بر روی علائم افسردگی و فاکتورهای التهابی مغز انجام شد. روش بررسی: در این پژوهش استرس جدایی از مادر بر روی رت به عنوان یک مدل حیوانی معتبر از سختیهای اولیه زندگی اعمل شد و رتها از روز 2 تا 14 به مدت 180 دقیقه از مادرشان جدا شدند. در روز 28 این آزمودنیها به صورت تصادفی به 4 گروه (کنترل، جدایی از مادر، تمرین اجباری، فلوکستین) تقسیم شدند و به صورت 4 تایی تا روز 28 در قفسنگهداری شدند. در روز 60 رفتارهای شبه افسردگی به وسیله آزمونهای جعبه بـاز، شنای اجباری، افشانه قندی و ترجیح سوکروز اندازهگیری شد. همچنین بررسی بیان ژنهای IL1β و IL-6 در هیپوکامپ با استفاده از Real time–PCR انجام شد. یافتهها: رفتارهای شبه افسردگی متعاقب استرس جدایی از مادر با استفاده از آزمونهای رفتاری در رتها به دست آمد. فقط در گروه فلوکستین به طور معنیدار رفتارهای افسردگی بهبود یافت (05/0>p). افزایش بیان ژنهای IL1β و IL-6 در گروه جدایی از مادر دیده شد که در هر دو گروه فلوکستین و تمرین اجباری کاهش بیان این ژنهای به وجود آمد (05/0>p). بحث و نتیجهگیری: ما دریافتیم که تمرینات اجباری در دوران نوجوانی قادر به تغییر رفتارهای شبه افسردگی نیست با این وجود تمرین اجباری توانست تغییر معنیداری در سطوح سلولی و مولکولی ایجاد کند.
Zolfaghari F, Peeri M, Hosseini M. The effect of adolescent treadmill mandatory exercise on symptoms of depression and brain inflammatory responses following maternal separation stress in mature male rats. EBNESINA 2017; 19 (4) :4-12 URL: http://ebnesina.ajaums.ac.ir/article-1-431-fa.html
ذوالفقاری فاطمه سادات، پیری مقصود، حسینی میر جمال. تأثیر فعالیت بدنی اجباری تردمیل در دوران نوجوانی بر روی علائم افسردگی و فاکتورهای التهابی مغز رتهای نر بالغ دچار استرس جدایی از مادر. ابن سينا. 1396; 19 (4) :4-12