مقدمه: سرخک یک عفونت ویروسی شدید است و انسان تنها میزبان طبیعی این ویروس میباشد. این مطالعه به بررسی وجود آنتیبادیهای ناشی از واکسیناسیون سرخک میپردازد.
روش بررسی: این یک مطالعه مقطعی است که در شهر تهران انجام گرفته است.
نمونههای خونی از 810 دانشجوی افسری 19 ساله گرفته شد و سپس برای بررسی تیترآنتیبادی سرخک از روش ELISA استفاده شد. سپس فرمهایی حاوی اطلاعات دموگرافیک، سابقه واکسیناسیون، سابقه بیماری و اطلاعات آزمایشگاهی توسط هر شرکتکننده تکمیل گردید.
یافتهها: در کل 7/64% از 810 فرد مورد مطالعه در خصوص سرخک دارای سرولوژی مثبت بودند.
50% از شرکتکنندگان واکسن سرخک تزریق کرده بودند. یک رابطه معنیداری میان تیترآنتیبادی سرخک و همه متغیرها وجود دارد.
بحث و نتیجهگیری: آنتیبادی ناشی از واکسیناسیون سرخک در طول زمان کاهش مییابد و این مسئله توجه بیشتر در خصوص محافظت در برابر بیماری سرخک در جمعیت واکسینه شده را میطلبد.
با توجه به میزان شیوع سرخک و خطر بیوتروریسم برای نیروهای نظامی، مطالعه خاص واکسیناسیون مجدد برای دانشجویان افسری را پیشنهاد میکند.
Darvishi M, Omidian M, Alizadeh K, Zareiy S, Shariati S. Evaluation of the measles antibody titer in military recruits. EBNESINA 2009; 12 (2 and 3) :10-15 URL: http://ebnesina.ajaums.ac.ir/article-1-51-fa.html
درویشی محمد، امیدیان محمد مهدی، علیزاده کامیاب، زارعی سعید، شریعتی شوآن. بررسی تیتر آنتیبادی سرخک در دانشجویان دانشکده افسری در سال 1387. ابن سينا. 1388; 12 (2 و 3) :10-15