جمعیت جهان با سرعت زیادی به سمت سالمندی در حال حرکت است. پدیده سالمندی یک فرایند طبیعی است که در اثر تغییرات تدریجی در فعالیت سوخت و سازی اندام‌ها و ناتوانی ظرفیت بازسازی در سلول‌ها اتفاق می‌افتد [1]. بر اساس تعریف جمعیت شناسان، سالمندی دوره‌ای از زندگی است که از حدود سنین 60 تا 65 سالگی شروع می‌شود. در برخی کشورها سن 65 سالگی و در برخی دیگر سن 6۰ سالگی به عنوان سن سالمندی در نظر گرفته می‌شود [2]. تخمین زده شده است که جمعیت سالمندان جهان تا سال 2050 میلادی با رشد ‏‏3.5‏‏ برابری مواجه خواهد شد [3]. کشور ایران نیز با ازدیاد جمعیت سالمندان مواجه است. با استناد به آخرین سرشماری در سال 1395، ‏‏9.2‏‏% از مردم ایران بالای 65 سال هستند [2] و پیش‌بینی شده است که این میزان در سال 1429 به حدود 24% برسد [4]. نگرانی عمده رشد جمعیت سالمندان، افزایش شیوع بیماریهای مزمن و بسیاری از ناتوانی‌ها است‌، شرایطی که با فرآیند کهولت سن همراه است و نیازمند توجه بیشتری است؛ بنابراین و با توجه به افزایش جمعیت سالمندان، پرداختن به سلامت و کیفیت زندگی سالمندان از لحاظ ابعاد جسمانی، روانی و اجتماعی به عنوان نیاز این افراد از اهمیت بالایی برخوردار است. امروزه یکی از مشکلات مورد توجه در زمینه سلامت سالمندان، سندرم‌های مرتبط با سالمندی است. این سندرم‌ها نشان‌دهنده برخی ویژگی‌ها هستند که در این افراد شیوع بالایی دارند ولی به‌عنوان بیماری در نظر گرفته نمی‌شوند [5]. یکی از شایع‌ترین و مهمترین سندرم‌های مرتبط با افزایش سن که نقش عمده‌ای در کیفیت زندگی و وضعیت سلامت افراد سالمند دارد، سندرم فرتوتی^[1] است. در بررسی‌های انجام شده میزان شیوع آن در سالمندان جوامع مختلف بین 7 تا 26% برآورد شده است. این سندروم در واقع بیماری نیست بلکه ترکیب پیچیده‌ای از فرایند طبیعی پیری و مشکلات گوناگون مرتبط با سلامتی (ضعف، خستگی، کاهش انرژی، کاهش فعالیت بدنی و کاهش وزن) است، که منجر به افزایش احتمال افتادن و محدودیت حرکتی، کاهش توانایی انجام کارهای روزمره و حتی تعاملات اجتماعی در افراد سالمند می‌شود [6]. اگر چه ممکن است این سندرم به عنوان بخشی از روند طبیعی پیری تلقی شود ولی در حقیقت قابل شناسایی، پیشگیری و درمان است. تشخیص زودهنگام و شناسایی علل و عوامل مؤثر بر آن، نه تنها می‌تواند امکان مداخله مناسب را جهت پیشگیری و یا به تأخیر انداختن سندرم فراهم نماید، بلکه فرایند مدیریت و درمان آن را نیز بهبود می‌بخشد؛ بنابراین و با توجه به مطالب بیان شده، در پژوهش حاضر به بررسی توانایی آزمون‌های عملکرد حرکتی در پیش‌بینی فرتوتی و اختلالات مرتبط در مردان سالمند پرداخته شد.

پژوهش حاضر یک پژوهش مشاهده‌ای مقطعی بود که در مهرماه 1402 انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه سالمندان مرد بالای 65 سال شهر کرمان بود، که از بین آنها تعداد 100 نفر مرد سالمند به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. داشتن سن بالای 65 سال، توانایی صحبت کردن به زبان فارسی، نداشتن مشکلات فرتوتی حاد، عدم ابتلا به ناشنوایی، نابینایی، سرطان و بیماری‌های ناتوان‌کننده مثل نارسایی شدید قلبی یا سکته‌های مغزی، عدم استفاده از وسایل کمک حرکتی، عدم ابتلا به اختلالات شناختی و روان‌پزشکی شدید و همچنین داشتن رضایت برای شرکت در مطالعه بود به عنوان معیارهای ورود به مطالعه در نظر گرفته شد. همچنین عدم پاسخگویی به سؤالات در طول مصاحبه، عدم تمایل به همکاری در هر مرحله از اجرای پژوهش، ناتوانی در اجرای آزمون‌های عملکردی در پژوهش به عنوان معیارهای خروج از مطالعه در نظر گرفته شد. همه شرکت‌کنندگان پیش از اجرای پژوهش، پرسشنامه اطلاعات فردی و پزشکی و همچنین رضایتنامه شرکت داوطلبانه در پژوهش را تکمیل کردند و در یک جلسه توجیهی، روش کار و طریقه اجرای صحیح آزمون‌ها برای آنها توضیح داده شد. سپس در روز آزمون ابتدا از آزمودنی‌ها خواسته شد پرسشنامه شاخص آسیب‌پذیری تیلبرگ ‏(TFI)‏^[2] و پرسشنامه بین‌المللی فعالیت بدنی ‏(IPAQ)‏^[3] را تکمیل نمایند و در ادامه آزمون‌های عملکرد حرکتی شامل زمان برخاستن و راه رفتن ‏(TUG)‏، «نشستن و برخاستن»، «جلو بازو» و «آزمون لک‌لک»[4] از آنها گرفته شد.
طراحی ‌نسخه ‌اصلی ‌و روایی ‌اولیه ‌‏TFI‏ توسط ‌گوبنز^[5] و همکاران ‌در سال ٢٠١٠ انجام شده است ‌[7] و از دو قسمت ‌تشکیل ‌شده است‌. این آزمون به عنوان استاندارد طلایی یا متغیر هدف در پژوهش حاضر «شاخص فرتوتی» در نظر گرفته شد. قسمت ‌اول شامل ‌١٠ سؤال درباره تعیین‌کننده‌های آسیب‌پذیری از جمله ‌سن‌، جنس‌، میزان تحصیلات، میزان درآمد، وضعیت ‌تأهل‌، وقایع ‌ناگوار سال گذشته‌، بیماری‌های همراه، رضایت ‌از محیط ‌زندگی ‌و سبک ‌زندگی ‌است. در قسمت دوم اجزای اصلی ‌آسیب‌پذیری سنجیده می‌شود و شامل ‌١٥ سؤال در سه ‌حیطه ‌بدنی، روانی ‌و اجتماعی ‌است. بیشتر سؤالات (١١ سؤال) با دو گزینه ‌(بلی ‌و خیر) جواب داده می‌شود و چهار سؤال با جواب سه ‌گزینه‌ای (بلی‌، خیر و بعضی ‌اوقات) تکمیل ‌می‌شود. به ‌همه ‌سؤالات امتیاز صفر یا یک ‌داده می‌شود. جهت بررسی سلامتی جسمی، افراد از نظر سلامت ‌و عملکرد بدنی، کاهش ‌ناخواسته ‌وزن، مشکل ‌در راه رفتن‌، مشکل ‌در حفظ ‌تعادل، ضعف ‌شنوایی‌، ضعف ‌بینایی‌، کاهش ‌یا نبود قدرت در دست‌ها و خستگی ‌بدنی بررسی شدند. جهت بررسی سلامتی روانی، افراد از نظر شناخت‌، افسردگی‌، علائم ‌عصبی ‌و برآمدن از عهده مشکلات، بررسی شدند. جهت بررسی سلامت اجتماعی، افراد از نظر تنها زندگی ‌کردن، ارتباطات اجتماعی ‌و حمایت‌های اجتماعی ‌بررسی شدند. امتیازبندی این شاخص ‌از صفر تا ١٥ بوده و نقطه ‌برش^[6] این ‌شاخص‌، پنج در نظر گرفته می‌شود. نمره پنج و بالاتر از آن، آسیب‌پذیر محسوب خواهد شد. ضریب ‌آلفای کرونباخ نسخه ‌فارسی ‏TFI‏، ٨٠٧‏/‏٠ گزارش شده است ‌و همچنین روایی ‌آن که با استفاده از روش تحلیل ‌عاملی ‌وجود سه ‌حیطه بدنی، روانی و اجتماعی را نشان می‌دهد، تأیید شده است [8]‌.
در این پژوهش از فرم بلند پرسشنامه استاندارد ‏IPAQ‏ که میزان فعالیت بدنی را می‌سنجد استفاده شد. این پرسشنامه شامل چهار خرده مقیاس تحت عنوان فعالیت جسمانی در اوقات فراغت ‏(6‏ سؤال)، فعالیت جسمانی وابسته به شغل ‏(7 ‏سؤال)، فعالیت جسمانی مرتبط با کار در منزل ‏(6‏ سؤال) و فعالیت جسمانی مرتبط با رفت و آمد ‏(6‏ سؤال) است. همسانی درونی این ابزار با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، ‏‏0.8‏‏ گزارش شده است [9].
آزمون ‏TUG‏ قدرت عضلات پا، تعادل پویا و چابکی سالمندان را ارزیابی می‌کند. مراحل انجام آزمون به شرح زیر است: ‏1)‏ بلندشدن از روی صندلی، ‏2)‏ طی کردن مسیر سه متری مشخص شده، ‏3)‏ چرخیدن دور مانع، ‏4)‏ برگشت مسیر سه متری در مرحله دوم، ‏5)‏ چرخیدن دور صندلی به صورتی که پشت آزمودنی به صندلی باشد و ‏6)‏ نشستن روی صندلی. در پژوهش حاضر از آزمودنی‌ها خواسته شد در سریعترین زمان ممکن و بدون دویدن این آزمون را اجرا کنند. این آزمون سه مرتبه و با فاصله استراحت سه دقیقه‌ای بین هر بار اجرای آزمون، انجام شد. بهترین مدت زمانی که آزمودنی می‌توانست این آزمون را اجرا کند، به عنوان امتیاز وی محسوب می‌شد [10] (شکل 1-الف‏).‏
هدف آزمون «نشستن و برخاستن» ‏(Chair Stand)‏ اندازه‌گیری قدرت پایین تنه است که نقش مهمی در انجام فعالیت‌های روزانه از جمله بالارفتن از پله، راه رفتن، حفظ تعادل و بلند شدن از روی صندلی و پیاده شدن از ماشین را دارد. برای اجرای این آزمون لازم است یک صندلی بدون دسته را به دیوار تکیه داد تا از حرکت آن جلوگیری شود. سپس آزمودنی در وسط صندلی می‌نشیند، کمر صاف و دست‌ها را به‌صورت ضربدر روی شانه‌ها قرار می‌دهد، کف پاها صاف روی زمین قرار می‌گیرد. با فرمان «رو» آزمودنی می‌ایستد و مجدداً می‌نشیند. این حرکت به مدت 30 ثانیه تکرار می‌شود. مجموع حرکات انجام‌شده در زمان 30 ثانیه به عنوان امتیاز افراد ثبت می‌گردد [11] (شکل 1-ب‏).‏
آزمون «جلو بازو» ‏(Arm Curl)‏ یک آزمون عملکردی برای ارزیابی قدرت بالاتنه است که در انجام بسیاری از فعالیت‌های روزمره و کارهای خانه برای سالمندان مانند حمل وسایل مختلف اهمیت زیادی دارد. اجرای آزمون به این صورت است که تعداد دفعاتی که فرد می‌تواند حرکت «جلو بازو» با دمبل (‏‏2.3‏‏ کیلوگرم) در مدت زمان 30 ثانیه انجام دهد شمارش می‌شود. در این آزمون، آزمودنی روی صندلی نشسته و با دست برتر خود در حالی که آرنج صاف و کشیده است دمبل را کنار صندلی نگه می‌دارد (کف دست رو به جلو‏).‏ سپس دست خود را به سمت بالا حرکت داده و خم شدن آرنج را در دامنه حرکتی کامل انجام می‌دهد [12] (شکل 1-ج‏).‏
«آزمون لک‌لک» ‏(Stork Stand)‏ شاخص معتبری برای اندازه‌گیری احتمال افتادن و توانایی بالارفتن از پله است، و تعادل ایستای سالمندان را بررسی می‌کند. برای اجرای این آزمون، آزمودنی بدون کفش و جوراب، دست‌ها را روی کمر قرار می‌دهد و یک پا را بالا می‌آورد و کف پا را زیر زانوی پای مقابل قرار می‌دهد. مدت زمانی که فرد می‌تواند در این وضعیت، تعادل خود را حفظ کند برای او اندازه‌گیری می‌شود. این آزمون برای هر دو پا تا حداکثر 60 ثانیه با چشمان باز و بسته انجام می‌شود. آزمودنی‌ها سه بار آزمون را انجام داده و بهترین اجرا به عنوان امتیاز فرد ثبت می‌شود. برای جلوگیری از خستگی آزمودنی‌ها پس از هر آزمون یک دقیقه استراحت در نظر گرفته می‌شود [13] (شکل 1-د‏).‏

تمامی اصول اخلاقی در این پژوهش در نظر گرفته شده است. شرکت‌کنندگان در جریان هدف پژوهش و مراحل اجرای آن قرار گرفتند. آنها همچنین از محرمانه بودن اطلاعات خود اطمینان داشتند و می‌توانستند هر زمان که بخواهند مطالعه را ترک کنند و در صورت تمایل، نتایج پژوهش در اختیار آنها قرار گرفت. اصول بیانیه هلسینکی در این مطالعه رعایت شد.

پس از جمع‌آوری اطلاعات تحقیق، داده‌های مربوط به ویژگی‌های دموگرافیک آزمودنی‌ها و متغیرهای تحقیق در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم‌افزار ‏SPSS‏ نسخه ۲۶ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. به منظور بررسی طبیعی بودن توزیع داده‌ها از آزمون شاپیرو ویلک استفاده شد. پس از بررسی طبیعی بودن داده‌ها از آزمون رگرسیون لجستیک استفاده شد. همچنین حساسیت، ویژگی و نقطه برش آزمون‌ها به‌وسیله منحنی مشخصه عملکرد گیرنده ‏(ROC)‏^[7] و سطح زیر منحنی ‏(AUC)‏^[8] مورد ارزیابی قرار گرفت.

میانگین و انحراف معیار اطلاعات دموگرافیک مربوط به سن، قد، وزن و ‏BMI‏ آزمودنی‌های پژوهش و همچنین نمرات آزمون‌های عملکرد حرکتی و ‏IPAQ‏ به تفکیک شاخص فرتوتی در جدول 1 نشان داده شده است.
حساسیت، ویژگی و نقطه برش آزمون‌ها به وسیله منحنی ‏ROC‏ مورد ارزیابی قرار گرفت. سطح زیر منحنی در آزمون‌های ‏TUG‏، «نشستن و برخاستن»، «جلو بازو»، «آزمون لک‌لک» و ‏IPAQ‏ به ترتیب برابر با ‏‏0.825‏‏، ‏‏0.787‏‏، ‏‏0.679‏‏، ‏‏0.818‏‏ و ‏‏0.734‏‏ است. این اعداد نشان‌دهنده عملکرد مطلوب این آزمون‌ها است. در نهایت نقاط برش ‏‏8.50‏‏، 10، 14، ‏‏15.50‏‏ و ‏‏320.91‏‏ به ترتیب برای آزمون‌های ‏TUG‏، «نشستن و برخاستن»، «جلو بازو»، «آزمون لک‌لک» و ‏IPAQ‏ به دست آمد. به عبارتی سالمندان مرد با زمان آزمون ‏TUG‏ بیشتر از ‏‏8.50‏‏ ثانیه، «نشستن و برخاستن» کمتر از 10، «جلو بازو» کمتر از 14، زمان «آزمون لک‌لک» کمتر از ‏‏15.50‏‏ ثانیه و امتیاز آزمون ‏IPAQ‏ کمتر از ‏‏320.91‏‏، مستعد فرتوتی هستند.

بررسی توانایی آزمون های عملکردی و ‏IPAQ‏ در پیش‌بینی فرتوتی سالمندان نشان داد که به ترتیب ‏TUG‏، «نشستن و برخاستن»، «جلو بازو»، «آزمون لک‌لک» و ‏IPAQ‏، 80%، 78%، 66%، 76% و 70% افراد به درستی و با استفاده از مدل کامل (بلوک یک) طبقه‌بندی شده‌اند طبق نتایج برای 100 نفر سالمند، خطای طبقه‌بندی برای ‏TUG‏، «نشستن و برخاستن»، «جلو بازو»، «آزمون لک‌لک» و ‏IPAQ‏ به ترتیب در تنها 20، 22، 34، 24 و 30 مورد وجود داشت. بنابراین حساسیت و ویژگی به ترتیب برای ‏TUG ‏87.8‏‏% و ‏‏72.5‏‏%، برای آزمون «نشستن و برخاستن» ‏‏57.1‏‏% و 98%، برای آزمون «جلو بازو» ‏‏57.1‏‏% و ‏‏74.5‏‏%، برای «آزمون لک‌لک» ‏‏79.6‏‏% و ‏‏72.5‏‏% و برای پرسشنامه ‏IPAQ ‏73.5‏‏% و ‏‏66.7‏‏% بود (جدول‏ 2‏‏).‏

آزمون رگرسیون لجستیک برای بررسی توانایی آزمون آزمون‌های عملکرد حرکتی و ‏IPAQ‏ در پیش‌بینی فرتوتی و اختلالات مرتبط با سالمندان انجام شد. مدل کلی از نظر آماری معنی‌دار بود و نشان داده شد که متغیرهای مستقل (آزمون‌ها) بر متغیر وابسته (فرتوتی سالمندان) اثر دارد. همچنین آزمون ‏TUG‏، «نشستن و برخاستن»، «جلو بازو»، «آزمون لک‌لک» و ‏IPAQ‏ به ترتیب ‏‏47.9‏‏%، ‏‏39.5‏‏%، ‏‏10.2‏‏%، ‏‏39.7‏‏% و ‏‏24.3‏‏% از تغییرات متغیر وابسته رگرسیون لجستیک را تبیین می‌کند (جدول 3‏).‏

مطالعه حاضر با هدف بررسی توانایی آزمون‌های عملکرد حرکتی در پیش‌بینی فرتوتی مردان سالمند انجام گرفت. پژوهشگران نشان داده‌اند که آزمون‌های عملکرد حرکتی مانند ‏TUG‏ به‌عنوان یک ابزار غربالگری برای طبقه‌بندی فرتوتی و عملکرد بدنی پایین از اعتبار بالایی برخوردار هستند [14]. همچنین آزمون «نشستن و برخاستن» به‌عنوان یک معیار معتبر برای عملکرد فیزیکی و قدرت عضلانی در تشخیص سارکوپنیا (کم‌ماهیچگی) مورد استفاده قرار می‌گیرد [15]. علاوه بر این نشان داده شده است که اگرچه آزمون‌های میدانی متعددی برای اندازه‌گیری قدرت عضلانی سالمندان در یک محیط بالینی ممکن است مطلوب باشد، تنها آزمون‌های «نشستن و برخاستن» (برای ارزیابی قدرت پایین‌تنه) و جلوبازو (برای ارزیابی قدرت بالا‌تنه) معتبر هستند [16]. سانتوس^[9] و همکاران در پژوهشی نشان دادند که عملکرد ضعیف در آزمون‌های «نشستن و برخاستن» و «برداشتن قلم»[10] با سندرم فرتوتی همراه بود و قادر به پیش‌بینی فرتوتی در افراد مسن هستند [17].
نتایج مطالعه حاضر نشان داد که آزمون ‏TUG‏ برای تشخیص فرتوتی سالمندان مفید است و ‏‏47.9‏‏% از تغییرات فرتوتی سالمندان توسط این آزمون تبیین می‌شود. نقطه برش این آزمون ‏‏8.50‏‏ به دست آمد. به عبارتی سالمندانی که زمان آزمون ‏TUG‏ آنها بیشتر از ‏‏8.50‏‏ ثانیه بود، مستعد فرتوتی هستند. مطالعات مختلفی برای غربالگری آزمون ‏TUG‏ در سالمندان انجام شده است [20-18]. استفاده از آزمون ‏TUG‏ به عنوان یک ابزار غربالگری اولیه برای بررسی میزان تحرک و ضعف جسمانی توسط بسیاری از جوامع با استفاده از تجربیات بالینی و شواهد علمی مورد حمایت قرار گرفته است [18].
دیگر نتایج مطالعه حاضر نشان داد که آزمون «نشستن و برخاستن» برای تشخیص فرتوتی سالمندان مفید است و ‏‏39.5‏‏% از تغییرات فرتوتی سالمندان توسط این آزمون تبیین می‌شود. نقطه برش این آزمون 10 به دست آمد. به عبارتی سالمندان مردی که امتیاز آزمون آنها کمتر از 10 بود، مستعد فرتوتی هستند. در این راستا و همخوان با مطالعه حاضر، ریو^[11] و همکاران ‌[15]، کیم^[12] همکاران ‌[21] و ماکیزاکو^[13] و همکاران ‌[22] نتایج مشابهی را گزارش کرده‌اند.
نتایج پژوهش حاضر نشان داد که آزمون «جلو بازو» برای تشخیص فرتوتی سالمندان مفید است و ‏‏10.2‏‏% از تغییرات فرتوتی سالمندان توسط این آزمون تبیین می‌شود. نقطه برش این آزمون 14 به دست آمد. به عبارتی سالمندان مردی که امتیاز آزمون آنها کمتر از 14 بود، مستعد فرتوتی هستند. این یافته با پژوهش لیما^[14] و همکاران ‌[12] و جیونگ^[15] [23] همراستا است.
دیگر نتایج مطالعه حاضر نشان داد که «آزمون لک‌لک» بر فرتوتی سالمندان اثر دارد و ‏‏23.6‏‏% از تغییرات فرتوتی سالمندان توسط این آزمون تبیین می‌شود. نقطه برش این آزمون ‏‏15.50‏‏ به دست آمد. به عبارتی سالمندان مردی که زمان آزمون آنها کمتر از ‏‏15.50‏‏ ثانیه باشد، مستعد فرتوتی هستند. همراستا با پژوهش حاضر، مارتینز رامیرز^[16] و همکاران ‌در پژوهشی نشان دادند که استفاده از «آزمون لک‌لک» داده‌های معنی‌داری را برای تمایز بین سالمندان سالم، پیش‌فرتوت و فرتوت فراهم می‌کند [24]. به طور کلی این آزمون برای نظارت بر توسعه توانایی فرد برای حفظ حالت تعادل در یک موقعیت ایستا استفاده می‌شود. همچنان که پانتا^[17] و همکاران نشان داد که آزمون تعادل ایستای فلامینگو^[18] و «آزمون لک‌لک» به عنوان ابزارهای بالینی برای اندازه‌گیری تعادل ایستا، ارتباط بالایی با یکدیگر دارند. مزیت این آزمون این است که نیازی به تجهیزات ندارد، راه اندازی و انجام آن ساده است و تقریباً در همه جا قابل انجام است [25].
در مطالعه حاضر امتیاز ‏IPAQ‏ بر فرتوتی سالمندان اثر داشت و ‏‏24.3‏‏% از تغییرات فرتوتی آنها توسط نمرات ‏IPAQ‏ تبیین شد. نقطه برش این آزمون ‏‏320.91‏‏ به دست آمد. به عبارتی سالمندان مردی که امتیاز آزمون ‏IPAQ‏ آنها کمتر از ‏‏320.91‏‏ باشد، مستعد فرتوتی هستند. جانگ و همکاران ‌در پژوهشی به مقایسه بین نسخه کره‌ای مقیاس فعالیت بدنی سالمندان و فرم کوتاه ‏IPAQ‏ در ارزیابی ویژگی‌های فرتوتی پرداختند. نتایج آنها نشان داد که سطح فعالیت بدنی اندازه‌گیری شده با استفاده از هر دو شیوه، همبستگی متوسطی با هم دارند [20]. داسیلوا و همکاران ‌نشان دادند که سطح فعالیت بدنی پایین همراه با زمان بیش از حد صرف شده در رفتارهای بی‌تحرک با فرتوتی همراه است [26].
به طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده قابلیت آزمون‌های ‏TUG‏، «نشستن و برخاستن»، «جلوبازو»، «آزمون لک‌لک» و پرسشنامه ‏IPAQ‏ برای پیش‌بینی فرتوتی سالمندان مرد بود؛ بنابراین استفاده از این آزمون‌ها به عنوان ابزارهایی برای غربالگری فرتوتی سالمندان مرد پیشنهاد می‌شود. یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که تشخیص زودهنگام سندروم فرتوتی در سالمندان می‌تواند در محیط‌های بالینی امکان‌پذیر باشد و مداخلات بعدی برای اصلاح این سندروم می‌تواند قبل از وقوع آسیب‌های بیشتر تجویز شود.
از محدودیت‌های پژوهش حاضر می‌توان به این مورد اشاره کرد که این مطالعه فقط در میان سالمندان مرد با دامنه سنی 60 تا 70 سال شهر کرمان انجام شده است؛ بنابراین تعمیم نتایج این مطالعه به سالمندان با سنین و جنسیت دیگر، دشوار خواهد بود. بر این اساس برای کاوش و شفاف‌سازی بیشتر به تحقیقات عمیق‌تری نیاز است.

این مقاله منتج از یافته‌های پایان‌نامه نویسنده اول مصوب دانشگاه ولی‌عصر^(عج) رفسنجان است که به تأیید کمیته اخلاق در پژوهش این دانشگاه با کد ‏IR.RUMS.REC.1400.263‏ رسیده است. نویسندگان بر خود لازم می‌دانند که از شرکت‌کنندگان در این مطالعه تشکر نمایند. همچنین بدین‌وسیله از تمامی کسانی که در این پژوهش ما را یاری کردند تقدیر و تشکر می‌شود.

نویسندگان اعلام می‌کنند که در این پژوهش هیچ‌گونه تعارض منافعی وجود ندارد.

همه نویسندگان در ایده‌پردازی و انجام طرح، همچنین نگارش اولیه مقاله یا بازنگری آن سهیم بوده‌اند و همه با تأیید نهایی مقاله حاضر مسئولیت دقت و صحت مطالب مندرج در آن را می‌پذیرند.

در این پژوهش از هیچ ارگانی کمک مالی دریافت نگردید.

1. Payahoo L, Khaje-bishak Y, Pourghasem B, Asghari jafarabadi M, Mohammad-bagher K-a. The survey of the relationship between quality of life of elderly with depression and physical activity in Tabriz, Iran. The Scientific Journal of Rehabilitation Medicine. 2013;2(2):39-46. [Persian] doi:10.22037/jrm.2013.1100142
2. Hosseinizare SM, Tajvar M, Abdi K, Esfahani P, Geravand B, Pourreza A. Leisure spending patterns and their relationship with mental health in the elderly in Iran. Salmand: Iranian Journal of Ageing. 2020;15(3):366-379. [Persian] doi:10.32598/sija.15.3.2704.1
3. Hosseini H, Torkani S, Tavakol K. The effect of community health nurse home visit on self-care self-efficacy of the elderly living in selected Falavarjan villages in Iran in 2010. Iranian Journal of Nursing and Midwifery Research. 2013;18(1):47-53.
4. Khodamoradi A, Hassanipour S, Daryabeigi Khotbesara R, Ahmadi B. The trend of population aging and planning of health services for the elderly: A review study. Journal of Torbat Heydariyeh University of Medical Sciences. 2018;6(3):81-95. [Persian]
5. Inouye SK, Studenski S, Tinetti ME, Kuchel GA. Geriatric syndromes: Clinical, research, and policy implications of a core geriatric concept. Journal of the American Geriatrics Society. 2007;55(5):780-791. doi:10.1111/j.1532-5415.2007.01156.x
6. Tavan F, Yarelahi M, Chehrehnegar N, Asadollahi A. The effect of short-term conditional-equilibrium exercises on balance and functional limitations in aged women with frailty syndrome: A randomized controlled trail. Salmand: Iranian Journal of Ageing. 2022;17(1):124-133. [Persian] doi:10.32598/sija.2022.3194.1
7. Gobbens RJ, van Assen MA, Luijkx KG, Wijnen-Sponselee MT, Schols JM. The Tilburg Frailty Indicator: Psychometric properties. Journal of the American Medical Directors Association. 2010;11(5):344-355. doi:10.1016/j.jamda.2009.11.003
8. Jafarian Yazdi A, Pashaee Sabet F, Farokhnezhad Afshar P. The relationship between Frailty and Quality of life in hospitalized old patient. Journal of Gerontology. 2022;7(2):1-8. doi:https://doi.org/10.22034/JOGE.7.2.1
9. Khani Jeihooni A, Hidarnia A, Kaveh MH, Hajizadeh E. Survey of predictors osteoporosis preventive behaviors among women in Fasa: Integrated of the health belief model and social cognitive theory. Journal of Health System Research. 2015;11(1):53-67. [Persian]
10. Tan TC, Guo YY, Ho DJ, Sanwari NAB, Quek PH, Tan RS, et al. Reference values, determinants and regression equation for the timed-up and go test (TUG) in healthy Asian population aged 21 to 85 years. International Journal of Environmental Research and Public Health. 2023;20(9):5712. doi:10.3390/ijerph20095712
11. Özkeskin M, Özden F, Ar E, Yüceyar N. The reliability and validity of the 30-second chair stand test and modified four square step test in persons with multiple sclerosis. Physiotherapy Theory and Practice. 2023;39(10):2189-2195. doi:10.1080/09593985.2022.2070811
12. Lima AB, Baptista F, Henrinques-Neto D, Pinto AA, Gouveia ER. Symptoms of sarcopenia and physical fitness through the senior fitness test. International Journal of Environmental Research and Public Health. 2023;20(3):2711. doi:10.3390/ijerph20032711
13. Khodashenas E, Moradi H, Asadi Ghaleni M, Heydari E, Shams A, Enayati A, Sohrsbi M. The effect of selective training program on the static and dynamic balance of deaf children. Medical Journal of Mashhad university of Medical Sciences. 2017;60(1):383-391. [Persian] doi:10.22038/mjms.2017.9660
14. Jung H-W, Kim S, Jang I-Y, Shin DW, Lee JE, Won CW. Screening value of timed up and go test for frailty and low physical performance in Korean older population: The Korean Frailty and Aging Cohort Study (KFACS). Annals of Geriatric Medicine and Research. 2020;24(4):259-266. doi:10.4235/agmr.20.0072
15. Ryu JY, Kim M, Kim KS, Kim S, Won CW. Chair stand test as a proxy for physical performance and muscle strength in sarcopenia diagnosis: the Korean frailty and aging cohort study. Aging Clinical and Experimental Research. 2022;34(10):2449-2456. doi:10.1007/s40520-022-02172-2
16. Benton MJ, Alexander JL. Validation of functional fitness tests as surrogates for strength measurement in frail, older adults with chronic obstructive pulmonary disease. American Journal of Physical Medicine & Rehabilitation. 2009;88(7):579-583; quiz 584-576, 590. doi:10.1097/PHM.0b013e3181aa2ff8
17. Santos KT, Fernandes MH, Carneiro JA, da Silva Coqueiro R. Motor performance tests as screening instruments for frailty in the older adults. Applied Nursing Research. 2016;32:80-84. doi:10.1016/j.apnr.2016.06.003
18. Clegg A, Rogers L, Young J. Diagnostic test accuracy of simple instruments for identifying frailty in community-dwelling older people: a systematic review. Age and Ageing. 2015;44(1):148-152. doi:10.1093/ageing/afu157
19. Trindade JLdA, Moraes Md, Dias AS. Timed Up and Go in assessing the frailty of older farmers in Rio Grande do Sul: Cross-sectional study. Revista Brasileira de Geriatria e Gerontologia. 2023;26:e230004. doi:10.1590/1981-22562023026.230004.en
20. Jang I-Y, Jung H, Lee C, Lee Y, Lee E, Kim DH. Comparison between Korean version of physical activity scale for the elderly and international physical activity questionnaire-short form in evaluation of frailty phenotype. Annals of Geriatric Medicine and Research. 2017;21(3):101-107. doi:10.4235/agmr.2017.21.3.101
21. Kim M, Won CW. Cut points of chair stand test for poor physical function and its association with adverse health outcomes in community-dwelling older adults: A cross-sectional and longitudinal study. Journal of the American Medical Directors Association. 2022;23(8):1375-1382.e1373. doi:10.1016/j.jamda.2021.11.007
22. Makizako H, Kiyama R, Nakai Y, Kawada M, Tomioka K, Taniguchi Y, et al. Reference values of chair stand test and associations of chair stand performance with cognitive function in older adults. Aging and Health Research. 2022;2(3):100090. doi:10.1016/j.ahr.2022.100090
23. Jeoung BJ, Lee YC. A study of relationship between frailty and physical performance in elderly women. Journal of Exercise Rehabilitation. 2015;11(4):215-219. doi:10.12965/jer.150223
24. Martínez-Ramírez A, Lecumberri P, Gómez M, Rodriguez-Mañas L, García FJ, Izquierdo M. Frailty assessment based on wavelet analysis during quiet standing balance test. Journal of Biomechanics. 2011;44(12):2213-2220. doi:10.1016/j.jbiomech.2011.06.007
25. Panta K, Arulsingh W, Oliver Raj J, Sinha M, Rahman M. A study to associate the Flamingo Test and the Stork Test in measuring static balance on healthy adults. The Foot and Ankle Online Journal. 2015;8(4):1-4. doi:10.3827/faoj.2015.0803.0004
26. da Silva VD, Tribess S, Meneguci J, Sasaki JE, Garcia-Meneguci CA, Carneiro JAO, Virtuoso JS. Association between frailty and the combination of physical activity level and sedentary behavior in older adults. BMC Public Health. 2019;19(1):709. doi:10.1186/s12889-019-7062-0