در فرآیند استفاده از مواد رادیواکتیو مقدار زیادی زبالهی رادیواکتیو بوجود میآید. بین سالهای 1945 تا 1986 میلادی در جریان تولید سلاحهای هستهای، بیشترین مقدار زبالههای رادیواکتیو بر روی سطح زمین به جا ماند و همین امر باعث آلودگی کنونی هزاران منطقه در جهان میباشد. مشکل بزرگ مکانهای آلوده با مواد رادیواکتیو در آن است که این مواد به راحتی در محیط انتشار پیدا میکنند، که علت آن حل شدن این مواد در آب است. این حلالیت در آب به فلزات رادیواکتیو اجازه میدهد که به راحتی در سطح یا درون زمین پراکنده شوند.
اخیرا از روشهای بیولوژیک جهت زدودن و حذف زبالههای رادیواکتیو از محیط زیسـت بهره جستهاند، لذا به منظور کاهش هزینهها به منظور حذف این نوع زبالهها برآن شدهاند تا از میکروارگانیسمهایی چون دینوکوکوس رادیودورانس استفاده نمایند.
در میان فناوریهای توسعه یافتهی حاضر، برای پردازش زبالههای رادیواکتیو، بهترین استراتژی اصلاح زیستی (Bioremediation) است، که با استفاده از ارگانیسمهایی همچون دینوکوکوس رادیودورانس که شدیداً به تشعشعات رادیواکتیو (5/1 میلیون راد اشعه)، مقاوم هستند، انجام میشود.
دینوکوکوس رادیودورانس باکتری گرم مثبت و بدون اسپور بوده و معمولاً بیماریزا نمیباشد، همچنین محتوی رنگدانههای قرمز رنگی بوده و کلنیهای صورتی رنگی ایجاد مینماید. این باکتری برای اولین بار در قوطی کنسروهایی که توسط اشعه استریلیزه شده بودند، یافت شد.
Tajvidi M, khazanehdari S, Gharatappeh A, Doraji E. Application of microorganisms in decontaminating radioactive wastes. EBNESINA 2008; 11 (2) :19-26 URL: http://ebnesina.ajaums.ac.ir/article-1-61-fa.html
تجویدی محمد باقر، خزانهداری شهاب، قراتپه علیرضا، دراجی اسماعیل. استفاده از میکروارگانیسمها با هدف پاکسازی زبالههای رادیواکتیو. ابن سينا. 1387; 11 (2) :19-26