مقدمه: نیروهای مسلح، با توجه به وظایف و مأموریتهایی که دارند، نیازمند سطوحی از آمادگی جسمانی هستند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر شش هفته تمرین مقاومتی و محدودیت جریان خون با استراحت فعال و غیر فعال، بر سطوح هورمون رشد وآمادگی جسمانی سربازان بود.
روش بررسی: 24 جوان سالم در 3 گروه 8 نفری تمرین مقاومتی سنتی (RT)، تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون با استراحت غیرفعال (BFR+PR) و با استراحت فعال (BFR+AR) قرار گرفتند. برنامه تمرینی به مدت 6 هفته، 3 جلسه در هفته با شدت 80-70% 1RM برای گروه RT و 30-20% 1RM برای دو گروه دیگر اجرا شد. قبل و بعد از شش هفته شاخصهای فیزیولوژیک، انتروپومتریک، توان بیهوازی و انفجاری پا و سطوح هورمون رشد (الایزا) آزمودنیها اندازهگیری شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که 6 هفته تمرین، اثر معناداری بر سطوح هورمون رشد دارد (02/0=p)، به طوری که در گروه BFR+AR بیشتر از گروه RT است. با این حال بین گروه BFR+PR با دو گروه دیگر تفاوت معنیداری وجود ندارد. همچنین6 هفته تمرین، باعث افزایش معناداری در مقادیر پرش سارجنت و اوج توان در هر سه گروه، حداقل توان در گروه BFR+PR و میانگین توان در گروه BFR+AR و BFR+PR میشود. با اینحال این افزایشها در اوج توان، حداقل توان، میانگین توان و پرش سارجنت بین گروهها معنادار نبود.
بحث و نتیجهگیری: با توجه به اصل کارایی تمرین و سازگاریهای مشابه با RT و BFR+PR، ترکیب تمرینات مقاومتی با BFR+AR میتواند جایگزین مناسبی برای این تمرینات شود.
Fekri Kourabbaslou V, Fakourian A, Heydarian M. The effect of six weeks of resistance training and blood flow restriction with active and passive rest on the level of growth hormone and physical fitness of soldiers. EBNESINA 2020; 22 (3) :13-22 URL: http://ebnesina.ajaums.ac.ir/article-1-848-fa.html
فکری کورعباسلو وحید، فکوریان علی، حیدریان محسن. تأثیر شش هفته تمرین مقاومتی و محدودیت جریان خون با استراحت فعال و غیر فعال، بر میزان هورمون رشد و آمادگی جسمانی سربازان. ابن سينا. 1399; 22 (3) :13-22