|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
۲ نتیجه برای آذربایجانی
علی خورجهانی، مقصود پیری، محمدعلی آذربایجانی،
دوره ۲۰، شماره ۲ - ( تابستان ۱۳۹۷ )
چکیده
مقدمه: اضطراب از شایع‌ترین اختلالات روانی شناخته شده است و 30% اختلالات روانی شناخته شده در جوامع نیز ناشی از استرس‌های روزهای اولیه پس از تولد است. هدف از این مطالعه بررسی اثر ورزش اجباری بر علائم اضطراب و استرس اکسیداتیو روده رت‌های نر بالغ دچار استرس جدایی از مادر بود.
روش بررسی: در این پژوهش تجربی- آزمایشگاهی از روش اعمال استرس جدایی از مادر بر روی رت‌های نوزاد استفاده شد به‌طوری‌که موش‌های نوزاد از روز دوم الی روز چهاردهم پس از تولد روزانه به مدت 180 دقیقه از مادرشان جدا شدند و سپس در روز 28 پس از تولد به‌صورت تصادفی به 5 گروه شامل کنترل، جدایی از مادر به تنهایی، ورزش اجباری تردمیل به تنهایی، جدایی از مادر به همراه تردمیل و یا به همراه تجویز داروی فلوکستین تقسیم‌شده و پس از اتمام برنامه‌های طراحی‌شده گروه‌ها، در روز 60 پس از تولد آزمون‌های رفتاری و نمونه‌برداری‌های بافتی و بیوشیمیایی جهت سنجش بیومارکرهای استرس اکسیداتیو از نمونه‌ها انجام گرفت.
یافته‌ها: فقط تجویز فلوکستین در دوران نوجوانی توانسته بود، رفتارهای شبه اضطرابی و سطح ROS و میزان گلوتاتیون میتوکندریایی روده را به میزان معنی‌داری تغییر دهد؛ و تفاوت مشاهده‌شده بین سایر گروه‌های تحقیق نیز معنی‌دار نبود.
بحث و نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که استرس جداسازی نوزاد از مادر توانسته بود ضمن بروز رفتارهای شبه اضطرابی، وضعیت اکسایشی روده را نیز به میزان معنی‌داری تغییر دهد. به نظر می‌رسد که تأثیر ورزش بر اضطراب متأثر از شدت و مدت ورزش، زمان استراحت پس از ورزش و میزان اضطراب قبل ورزش نیز باشد.
|
حسین فتح اللهی، محمد علی آذربایجانی، مقصود پیری، حسن متین همایی،
دوره 20، شماره 4 - ( زمستان 1397 )
چکیده
مقدمه: پاراکسوناز-1 (PON-1) یک آنزیم متصل به HDL بوده که در کبد تولید شده و به عنوان یک آنتی‌اکسیدان و ضد التهاب در حضور کلسیم موجب هیدرولیز رادیکال‌های آزاد و جلوگیری از اکسیداسیون LDL می‌گردد. مصرف الکل و سبک زندگی بی‌تحرک موجب اختلال چربی بدن و کاهش فعالیت PON-1 می‌شود. هدف این مطالعه بررسی تأثیر تمرین و استفاده از کورکومین بر فعالیت PON-1 و پروفایل لیپیدی پس از ترک الکل در رت‌های نر ویستار بود.
روش بررسی: بدین منظور 32 رت‌های نر نژاد ویستار به چهار گروه 1) الکل، 2) الکل - تمرین، 3) الکل- کورکومین و 4) الکل – تمرین - کورکومین تقسیم شدند. به‌دنبال 4 روز برنامه مصرف الکل و 6 روز دوره ترک، مداخلات تمرین (شنا) و تجویز کورکومین به‌مدت 14 روز اجرا شد. نمونه‌های خون به‌منظور تحلیل‌های آزمایشگاهی جمع‌آوری شدند. از آزمون آماری تحلیل واریانس دوراهه و نیز آزمون تعقیبی LSD به‌منظور بررسی تفاوت‌های بین گروهی استفاده شد.
یافته‌ها: تمرین به‌طور مستقل موجب افزایش فعالیت PON-1 شد (001/ 0p=). تعامل تمرین و کورکومین نیز موجب افزایش معنادار فعالیت PON-1 شده بود (02/ 0p=). علاوه بر این تمرین به‌طور مستقل موجب افزایش غلظت HDL نیز گردید (01/ 0p=). همچنین تعامل تمرین و کورکومین اثر معنی‌داری را بر افزایش HDL نشان داد (01/ 0p=).
بحث و نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه تأیید می‌کنند که به‌منظور افزایش فعالیت PON1 و غلظت HDL در رت‌های نر ویستار، می‌توان از ترکیب نمودن تمرینات کوتاه مدت شنا و تجویز کورکومین استفاده نمود. همچنین می‌توان در جهت کاهش عوارض دوره ترک الکل از کورکومین و تمرین به‌منظور بهبود نیمرخ لیپیدی و افزایش فعالیت PON-1 استفاده نمود.
|
|
|
|
