سارا جوادی، محسن گل پرور، راضیه ایزدی،
دوره ۲۲، شماره ۲ - ( تابستان ۱۳۹۹ )
چکیده
مقدمه: افسردگی و اضطراب از متغیرهایی هستند که سلامت روانی نوجوانان را تضعیف می‌کند. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان غیرفعالسازی حالت خانواده محور، درمان شناختی-رفتاری و درمان پذیرش و تعهد بر افسردگی و اضطراب نوجوانان دختر اجرا شد.
روش بررسی: روش پژوهش از نوع نیمهآزمایشی و طرح پژوهش، چهارگروهی در سه مرحله پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری دو ماهه بود. از میان مادران ۱۲۰ نوجوان دختر ۱۴ تا ۱۸ ساله در شهر اصفهان در تابستان ۱۳۹۸، مادران ۶۰ نوجوان بر مبنای ملاکهای ورود و خروج انتخاب و در سه گروه آزمایش و یک گروه کنترل، هر گروه ۱۵ نفر گمارده شدند. پرسشنامه‌های افسردگی کواس و اضطراب کتل مورد استفاده قرار گرفت. سه گروه درمان غیرفعالسازی حالت خانواده محور، شناختی-رفتاری و پذیرش و تعهد طی ۱۰ جلسه تحت درمان قرار گرفتند. دادهها از طریق تحلیل واریانس اندازههای تکرار شده و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل گردید.
یافتهها: نتایج نشان داد که در افسردگی و اضطراب، بین درمان‌های غیرفعالسازی حالت خانواده محور، شناختی-رفتاری و پذیرش و تعهد با گروه کنترل تفاوت معنادار وجود دارد (۰۱/۰>p). همچنین بین سه درمان با یکدیگر در افسردگی تفاوت معناداری وجود ندارد، ولی در اضطراب بین درمان غیر فعال‌سازی حالت خانواده محور با درمان شناختی-رفتاری تفاوت معناداری وجود دارد (۰۱/۰>p).
بحث و نتیجهگیری: این پژوهش نشان داد درمان‌های غیرفعالسازی حالت خانواده محور، شناختی-رفتاری و پذیرش و تعهد از زمره درمانهایی هستند که میتوانند افسردگی و اضطراب نوجوانان دختر را درمان کنند.
