سیما زمانی، پیمان یوسف زاده، مهدی منوچهری،
دوره ۲۳، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و اهداف: در مادران کودکان اوتیسم سطح بهزیستی روانشناختی پایین‌تر از دیگر مادران است. هدف از پژوهش تعیین اثربخشی آموزش خودشفقتی بر بهزیستی روانشناختی و تاب‌آوری مادران دارای فرزند اوتیسم بود.
روش بررسی: در این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد ۶۴ نفر از مادران دارای فرزند اوتیسم انتخاب و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش (۳۲ نفر) و کنترل (۳۲ نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش تحت ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه‌ای آموزش خودشفقتی قرار گرفتند؛ اما گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماندند. از پرسشنامه‌های غربالگری زودهنگام ویژگی‌های اوتیسم (ESAT)، بهزیستی روانشناختی (SPWB) و تاب‌آوری (CD-RISC) به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از تحلیل کواریانس چند متغیره استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش خودشفقتی به کار رفته در این پژوهش می‌تواند همه ۶ بُعد SPWB شامل تسلط محیطی (۰,۰۰۱>p؛ ۱۱۷.۹۱۴=F)، پذیرش خود (۰.۰۰۱>p؛ ۳۴.۹۴۰=F)، رابطه مثبت با دیگران (۰.۰۰۱>p؛ ۴۲.۳۵۵=F)، داشتن هدف در زندگی (۰.۰۰۱>p؛ ۶۱.۲۱۳=F)، رشد فردی (۰.۰۰۱>p؛ ۹.۱۱۱=F) و استقلال (۰.۰۰۱>p؛ ۸.۲۵۴=F)، و همچنین همه ۵ بُعد CDRISC شامل تصور از شایستگی فردی (۰.۰۰۱>p؛ ۲۴.۸۸۳=F)، تحمل عاطفه منفی (۰.۰۰۱>p؛ ۴۷.۴۸۷=F)، پذیرش مثبت تغییر (۰.۰۰۱>p؛ ۲۲.۴۱۹=F)، کنترل (۰.۰۰۱>p؛ ۱۶.۹۷۹=F) و تأثیرات معنوی (۰.۰۰۱>p؛ ۱۰۴.۴۹۷=F) مادران را بهبود بخشد.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این پژوهش، آموزش خودشفقتی مداخله مؤثری در بهبود بر بهزیستی روانشناختی و تاب‌آوری مادران دارای فرزند اوتیسم است.
