محسن جعفری، دانیال امامیان،
دوره ۲۱، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۸ )
چکیده
مقدمه: فیبرینوژن و لیپوپروتئین A [Lp(a)] دو عامل خطرزای قلبی عروقی هستند که خطر آترواسکلروز را از طریق سازوکارهای التهابی و انعقادی افزایش می‌دهند. هدف از انجام این تحقیق مقایسه سطوح این دو عامل بین جانبازان ورزشکار و غیرورزشکار بود.
روش بررسی: آزمودنی‌های این تحقیق شامل ۱۶ مرد جانباز غیرشیمیایی بودند که به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی‌های ورزشکار اعضای تیم فوتسال جانبازان استان خراسان شمالی بودند که در طی شش ماه گذشته به‌طور منظم تمرین داشتند. تمرینات گروه ورزشکار، سه جلسه در هفته بود که هر جلسه شامل گرم کردن، تمرینات تکنیکی، تاکتیکی و بدنسازی و سرد کردن بود. آزمودنی‌های غیرورزشکار در طی شش ماه گذشته هیچ برنامه منظم تمرینی نداشتند. پس از ۱۲ ساعت ناشتایی، سطوح سرمی فیبرینوژن و Lp(a) با استفاده از دستگاه اتوآنالایزر اندازه‌گیری شدند. از آزمون تی مستقل برای محاسبه تفاوت میانگین‌های متغیرهای وابسته بین دو گروه استفاده شد.
یافته‌ها: تجزیه و تحلیل یافته‌های تحقیق نشان داد که میانگین سطوح فیبرینوژن و Lp(a) در گروه تجربی نسبت به کنترل به‌طور معنی‌داری کمتر بود (۰۵/۰p≤).
بحث و نتیجه‌گیری: طبق یافته‌های تحقیق، تمرینات منظم فوتسال موجب کاهش سطوح فیبرینوژن و Lp(a) می‌شود که در پیشگیری از آترواسکلروز و سکته قلبی مؤثر است.
محسن جعفری، سمیرا رحیم زاده، شیوا قره زاده،
دوره ۲۳، شماره ۳ - ( ۷-۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و اهداف: بیماری آتروسکلروز مهمترین دلیل ناتوانی و مرگ و میر در ایران و سراسر جهان است که عمدتاً ناشی از سبک زندگی نادرست و بی تحرکی است. هدف از انجام این تحقیق بررسی تأثیر ۸ هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) بر برخی عوامل آتروژنیک بود.
روش بررسی: آزمودنی‌ها شامل زنان جوان چاق بودند که به دو گروه تجربی (۸ نفر) و کنترل (۸ نفر) تقسیم شدند. در گروه تجربی تمرینات HIIT به مدت ۸ هفته (۳ جلسه در هفته) با شدت ۹۰ تا ۹۵% حداکثر ضربان قلب انجام شدند. قبل و پس از تمرینات خونگیری در هردو گروه به عمل آمد. از روش الایزا برای سنجش متغیرهای وابسته استفاده شد. اطلاعات با آزمون تی در سطح ۰,۰۵>p مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: در گروه تجربی مقادیر وزن (۰,۰۱p=)، شاخص توده بدن (۰,۰۱p=)، فیبرینوژن (۰,۰۰۱p<)، هوموسیستئین (۰,۰۱p=) و LPA (۰,۰۱p=) کاهش معنی‌داری داشتند، ولی سطوح اپلین کاهش و امنتین افزایش غیرمعنی‌داری داشتند. فقط تغییرات فیبرینوژن بین دو گروه معنی‌دار بود (۰,۰۰۱p<). در گروه کنترل هیچ تغییری رخ نداد.
نتیجه‌گیری: هشت هفته تمرین HIIT در کاهش وزن و بهبود سطوح فیبرینوژن، هوموسیستئین و LPA در زنان جوان چاق مؤثر است. بنابراین تمرینات HIIT به عنوان تمرینات کوتاه مدت برای پیشگیری از سکته قلبی در این افراد قابل استفاده هستند.
