گروه آسیبشناسی ورزشی و تمرینات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران ، gandomi777@gmail.com
چکیده: (1 مشاهده)
زمینه و اهداف: استئوآرتریت زانو بیماری اسکلتی عضلانی شایع بوده که بر کیفیت زندگی افراد مبتلا تأثیر میگذارد. ورزش جزء مؤثری در بهبود علایم مرتبط با این بیماری گزارش شده و اخیراً پیادهروی نوردیک را در کنترل بسیاری از ناتوانیها مؤثر دانستهاند. بنابراین در پروتکل حاضر، هدف بررسی اثر یک دوره پیادهروی نوردیک بر درد، عملکرد حرکتی و ناتوانیهای مرتبط در زنان مبتلا به آرتروز زانو است. روش بررسی: مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده با گروههای موازی است. ۴۵ زن میانسال مبتلا به استئوآرتریت زانو، در دامنه سنی بالای ۴۵ تا ۶۵ سال، با دارا بودن شرایط ورود به مطالعه و تأیید پزشک روماتولوژیست در مطالعه شرکت خواهند داشت. نمونه آماری در دسترس، پس از ارزیابیهای اولیه پیامدهای مطالعه، به صورت تصادفی ساده به گروههای پیادهروی نوردیک (۱۵n=)، پیادهروی ساده (۱۵n=) و کنترل (۱۵n=) تخصیص خواهند یافت. گروههای تجربی، به مدت ۶ هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه یک ساعت در پیادهروی اختصاص یافته شرکت خواهند داشت و گروه کنترل با اختتام مطالعه، پیادهروی نوردیک را دریافت خواهند نمود. جهت مقایسههای درون-گروهی و بین-گروهی از آزمون آنوا در اندازههای تکراری مدل مختلط (بین -درون گروهی) (۳× ۲) استفاده خواهد شد. نتیجهگیری: هدف پروتکل پژوهشی حاضر، معرفی یک شیوه معتبر و استاندارد از اشکال پیادهروی برای کاهش علائم مرتبط با بیماری استئوآرتریت زانو همچون درد و بهبود عملکرد حرکتی و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به آرتروز زانو است.