مقدمه: سربازان زندان‌ها در معرض تنش بیشتری قرار دارند که خود می‌تواند زمینه را برای بروز اختلال‌های روانی و مشکلات شخصیّتی آنها فراهم کند. این پژوهش با هدف بررسی اختلال‌های روانی و پیامدهای رفتاری ناشی از آن در بین سربازان وظیفه زندان‌های کشور انجام شد.

روش بررسی: پژوهش حاضر از نظر هدف یک پژوهش بنیادی- کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده‌ها یک پژوهش توصیفی است. برای انجام پژوهش، 607 سرباز وظیفه بر اساس نمونه‌گیری در دسترس از بین سربازانی که قرار بود در زندان‌های کشور خدمت کنند، انتخاب شدند. سربازان طی سه مرحله (در بدو ورود سربازان به پادگان آموزشی، بعد از پایان دوره آموزشی و 4 ماه بعد از خدمت در یکی از زندان‌های کشور) بر اساس مقیاس ملّی سلامت روان (IMHS) و مقیاس مشکلات رفتاری مورد آزمون قرار گرفتند. به‌دلیل ریزش سربازان در مراحل دوم و سوم اجرا، در تحلیل‌های نهایی حدود 261 پرسشنامه مورد ارزیابی قرار گرفت.

یافته‌ها: تجزیه و تحلیل داده‌ها تفاوت معناداری را در میانگین نمرات زیر مقیاس‌های اضطراب، افسردگی، وسواس، اختلال خواب، اضطراب اجتماعی و آسیب شناسی کلّی سربازان در مقیاس ملی سلامت روان در سه مرحله ارزیابی نشان داد. سیر تغییرات سلامت روان در سربازان نشان داد که نمرات در مرحله اول بیشتر از مرحله دوم و در مرحله سوم بیشتر از مرحله اول و دوم است. اختلال اضطراب، وسواس و اختلال خواب بیشترین سهم پیش‌بینی‌کنندگی را در مشکلات رفتاری سربازان داشتند.

بحث و نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد گرایش افراد به سمت مشکلات رفتاری و انجام رفتارهای پر خطر انعکاسی از مشکلات هیجانی و روانشناختی آنان باشد. به همین دلیل ارتقاء سلامت روانی سربازان علاوه بر مزایای بالقوه زیادی که دارد می‌تواند مانع از بروز رفتارهای پر خطر در سربازان وظیفه شود.