|
تأثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید و عسل آویشن بر تغییرات بیان ژن Pdx1 بافت پانکراس و شاخص مقاومت به انسولین
موش‌های نر دیابتی نوع دو
|
مرضیه مزرعه خطیری    ، سجاد ارشدی ، عبدالعلی بنایی فر ، حسین عابدنطنزی |
| گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب، تهران، ایران ، arshadi.sajad@yahoo.com |
|
|
چکیده: (1457 مشاهده) |
زمینه و اهداف: دیابت یکی از اختلالات متابولیکی است که منجر به بیماری‌های متعدد قلبی عروقی و متابولیکی می‌شود. هدف این مطالعه بررسی تأثیر تعاملی تمرین تناوبی شدید وعسل آویشن بر بیان ژن Pdx1 و شاخص مقاومت به انسولین موش‌های نر دیابتی نوع دو بود.
روش بررسی: 36 سر موش پس از20 هفته تغذیه با رژیم پرچرب با تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین دیابتی شدند. موش‌ها در چهار گروه 1) کنترل؛ 2) تمرین ؛ 3) عسل؛ و 4) تمرین+عسل گروه‌بندی شدند. هشت هفته تمرین هوازی، پنج جلسه در هفته با تناوب شدید اجرا شد. عسل آویشن با مقدار روزانه g/kg3 به صورت گاواژ خورانده شد. گلوکز، انسولین، شاخص مقاومت به انسولین و بیان ژن Pdx1 اندازه‌گیری‌شد. داده‌ها با آزمون تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی بن‌فرونی تحلیل شد.
یافته‌ها: گلوکز و شاخص مقاومت به انسولین در گروه تمرین+عسل نسب به گروه کنترل کاهش داشت (0.001=p). در همه گروه‌های تجربی نسب به گروه کنترل افزایش معنی‌دار انسولین (0.001=p) و کاهش معنی‌دار بیان ژن Pdx1 (p=0.0001) دیده شد.
نتیجه‌گیری: تمرین تناوبی شدید و‌مصرف عسل‌آویشن در کاهش گلوکز و شاخص مقاومت به انسولین مؤثر بود و تمرین ورزشی و عسل منجر به کاهش بیان ژن Pdx1 بافت پانکراس شد. تمرین‌تناوبی از طریق‌کاهش مقاومت به انسولین می‌تواند نیاز به بیان بیش از حد Pdx1 را کاهش دهد. ولی در گروه‌های دیگر نیاز به بیان Pdx1 جهت تکثیر سلولهای بتا و افزایش میزان تولید انسولین بیشتر است.
|
|
| واژه‌های کلیدی: عسل، تمرین تناوبی با شدت بالا، مقاومت به انسولین، Pdx1 |
|
|
متن کامل [PDF 1231 kb]
(1438 دریافت)
|
نوع مطالعه: تحقیقی |
دریافت: 1400/3/5 | پذیرش: 1400/6/9 | انتشار: 1401/1/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
