زمینه و اهداف: میزان بقاء به عنوان یکی از اصلی‌ترین شاخص‌های پیش‌آگهی بیماری در مباحث مربوط به سرطان است. هدف از این مطالعه بررسی میزان بقا و عوامل مرتبط با آن در بیماران مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به یک بیمارستان نظامی شهر تهران بود.
روش بررسی: در یک مطالعه اپیدمیولوژیک طولی از نوع هم گروهی تاریخی اطلاعات ثبت شده کلیه زنان مبتلا به سرطان پستان که از سال 1391 تا 1395 که برای درمان به مرکز رادیوتراپی یک بیمارستان نظامی مراجعه کرده بودند به روش سرشماری انتخاب و از نظر میزان بقای پنج‌ساله مورد بررسی قرار گرفتند. منحنی میزان بقاء با روش آماری کاپلان مایر رسم و برای بررسی متغیرهای اثرگذار بر بقاء از رگرسیون کاکس استفاده شد.
یافته‌ها: در پیگیری حداقل 6 ساله 249 بیمار وارد شده، 237 نفر (2/95%) زنده بودند. میزان بقای 1، 3 و 5 ساله در کل بیماران مطالعه به ترتیب 100%، 98% و 96% بود. در این مطالعه رابطه معنی‌داری بین سن، تعداد فرزندان، تحصیلات، وضعیت یائسگی، درگیری لنفاوی، مرحله بالینی، درجه بیماری، بیماری زمینه‌ای و سابقه فامیلی ابتلا به سرطان پستان با میزان مرگ میر وجود داشت (05/0>p). در بین متغیرهای وارد شده در مدل کاکس، درگیری لنفاوی (001/0>p، 8/23=HR، CI95%: 113-5)، و داشتن بیماری زمینه‌ای (001/0>p، 50/8=HR، CI95%: 38-2) بیشترین تأثیر را در کاهش بقا داشتند.
نتیجه‌گیری: آموزش‌های عمومی در زمان مراجعه بیماران و در زمان‌های طلایی تشخیص و درمان در کاهش موارد مرگ و افزایش بقاء مؤثر بوده است.
Ghasemi S S, Karimi Zarchi A A, Alimohamadi Y, Raei M, Sepandi M. Survival analysis and its related factors among patients with breast cancer referred to a military hospital in Tehran. EBNESINA 2023; 25 (1) :4-12 URL: http://ebnesina.ajaums.ac.ir/article-1-1226-fa.html
قاسمی سید سعید، کریمی زارچی علی اکبر، علی محمدی یوسف، راعی مهدی، سپندی مجتبی. برآورد بقای پنج‌ساله و عوامل مرتبط با آن در بیماران مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به یک بیمارستان نظامی شهر تهران. ابن سينا. 1402; 25 (1) :4-12
