گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد آبادان، دانشگاه آزاد اسلامی، آبادان، ایران ، Farzad.Mohammadi@iau.ac.ir
چکیده: (684 مشاهده)
زمینه و اهداف: کودکان کمتوان ذهنی در کارکردهای اجرایی و مهارتهای حرکتی دارای نقص هستند. هدف این مطالعه بررسی تأثیر تمرینات ادراکی– حرکتی بر بهبود کارکرد اجرایی و رشد مهارتهای حرکتی بنیادی کودکان کمتوان ذهنی بود. روش بررسی: در این تحقیق نیمهتجربی با طرح پیشآزمون–پسآزمون با گروه کنترل، جامعه ۲۰ نفر از شامل کودکان ۷ تا ۱۰ سال کمتوان ذهنی مدارس استثنایی شهر آبدانان به صورت در دسترس انتخاب و بر اساس سن، وزن، قد و بهره هوشی به صورت تصادفی به دو گروه همگن آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در پیش آزمون، آزمون TGMD-۳ برای سنجش رشد مهارتهای حرکتی بنیادی و پرسشنامه آزمون عصب روانشناختی کانرز برای سنجش مهارتهای عصب روانشناختی بر روی هر دو گروه اجرا گردید. سپس گروه آزمایش به مدت ۸ هفته، هر هفته دو جلسه ۴۵ دقیقهای تحت تمرینات ادراکی–حرکتی قرار گرفتند و گروه کنترل فعالیت عادی روزانه خود را داشتند. یافتهها: تأثیر تمرینات ادراکی-حرکتی بر رشد مهارتهای حرکتی بنیادی در خرده مقیاسهای جابهجایی، مهارتهای توپی و آزمون TGMD-۳ کودکان کمتوان ذهنی معنیدار بود (۰.۰۵>p). همچنین تأثیر این بر متغیر کارکردهای اجرایی در خرده مقیاسهای حل مسئله و برنامهریزی، سازماندهی رفتاری هیجانی و نمره کلی کارکرد اجرایی در این کودکان معنیدار بود (۰.۰۵>p). نتیجهگیری: تمرینات ادراکی-حرکتی میتواند باعث بهبود کارکرد اجرایی و رشد مهارتهای حرکتی بنیادی کودکان کمتوان ذهنی شود. پیشنهاد میشود مربیان و کاردرمانگران کودکان کمتوان ذهنی از این نوع تمرینات با احتیاط استفاده کنند.