گروه آسیبشناسی ورزشی و تمرینات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران ، gandomif@razi.ac.ir
چکیده: (87 مشاهده)
زمینه و اهداف: استئوآرتریت زانو سبب بروز تغییرات نامطلوبی در سیستم اعصاب مرکزی-محیطی شده که با اثرگذاری منفی بر وضعیت شناختی، بهزیستی روانی-فیزیکی بیماران را کاهش میدهد. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر تمرینات عصبی-عضلانی به همراه مصاحبه انگیزشی و ذهنآگاهی بر درد، تعادل، حرکتهراسی، کیفیت زندگی و الگوی گامبرداری بیماران مبتلا اجرا شد. روش بررسی: تعداد ۶۰ بیمار مبتلا به استئوآرتریت زانو، انتخاب و بهصورت تصادفی به سه گروه: مصاحبه انگیزشی (۲۰n=)؛ ذهنآگاهی (۲۰n=) و گروه کنترل (۲۰n=) تخصیص یافتند. تمرینات عصبی-عضلانی در همه گروهها انجام شد. قبل و پس از شش هفته مداخله، میزان درد به عنوان پیامد اولیه، با مقیاس بصری و کیفیت زندگی با SF۳۶، حرکت هراسی با مقیاس Tempa، تعادل با مقیاس Berg، الگوی گامبرداری با استفاده از دستگاه اندازهگیری فشار کف پایی به عنوان پیامدهای ثانویه بررسی شدند. یافتهها: درد، تعادل، حرکتهراسی و الگوی گامبرداری بیماران در همه گروهها پس از شش هفته، بهبودی معناداری داشت (۰.۰۵ p<). اما، پس از تعدیل پیشآزمونها، مقایسههای بین-گروهی نشان داد که، گروه مصاحبه انگیزشی در فاکتورهای درد (۰.۰۰۰۱ p=)، حرکتهراسی (۰.۰۲ p=)، تعادل (۰.۰۰۲ p=) و کیفیت زندگی (۰.۰۲ p=) نسبت به دو گروه دیگر، اثرگذاری چشمگیرتری داشته است. نتیجهگیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که استفاده از اثرات روانی مداخلات روانشناختی، به ویژه مصاحبه انگیزشی، در کنار خواص فیزیکی تمرینات عصبی-عضلانی میتواند شدت درد بیماران را بهتر کنترل نماید.