مقدمه: نیروهای انسانی به عنوان کلیدی‌ترین عنصر در موفقیت یا عدم موفقیت یک سازمان نقش اساسی دارند و تردیدی نیست که شکوفایی هرجامعه‌ای در بهبود و پرورش منابع انسانی آن نهفته است. یکی از مفاهیمی که در راستای بالندگی منابع انسانی مطرح است، رضایت شغلی و توانمندی روانشناختی کارکنان است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین توانمندی روان‌شناختی با رضایت شغلی در نیروهای مختلف نظامی بود. روش بررسی: به این منظور300 نفر از کارکنان نیروهای مسلح (سپاه، ارتش و نیروی انتظامی) از جامعه مورد نظر به روش نمونه‌گیری در دسترس، انتخاب و پرسشنامه‌های استاندارد رضایت شغلی (JDI) و پرسشنامه استاندارد توانمندی روان‌شناختی اسپریتزر در اختیار آنها قرار داده شد تا تکمیل نمایند. سپس داده‌های به‌دست آمده به کمک نرم افزارSPSS نسخه 16 و با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام‌به‌گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد که بین رضایت شغلی و تمامی مؤلفه‌های توانمندی روان‌شناختی در سطح (001/0p=) ارتباط مثبت معنی‌داری وجود داشت. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نتایج نشان داد که از بین متغیرهای پیش‌بین،توانمندی روانشناختی کل اولین و مهمترین متغیر در پیش بینی رضایت شغلی است وتوانست 78% از واریانس متغیر ملاک را پیش بینی کند. سپس متغیرهای معنی‌دار بودن، تأثیر گذاری و شایستگی به ترتیب وارد معادله شده و به ترتیب 81، 82 و 83% از واریانس متغیر ملاک (رضایت شغلی) را تبیین نمودند. بحث و نتیجه‌گیری:نتایج مطالعه نشان داد که هر اندازه توانمندی روانشناختی (و مؤلفه‌های آن) در کارکنان نظامی بالاتر باشد به همان میزان رضایت شغلی در آنان افزایش می‌یابد و بالعکس.