مقدمه: در برخی از بیماران دچار پارگی مزمن تاندون آشیل، نقص تاندونی بیش از cm 6 است و بدین ترتیب استفاده از تاندونهای لوکال پا برای بازسازی تاندون مناسب نیست. هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی نتایج بالینی و عملکردی ترمیم پارگی مزمن تاندون آشیل با استفاده از گرافت تاندون سمی تندینوسوس همان سمت بوده است.
روش بررسی: بین سالهای 88-1384، 11 بیمار دچار پارگی مزمن تاندون آشیل را جراحی کردیم. میانگین سنی بیماران 4±30 سال بود. میانگین نقص تاندونی در بیماران cm 2±3/8 بود. برای بازسازی تاندون آشیل، از تاندون سمی تندینوسوس همان سمت استفاده شد. نتایج درمان با استفاده ازAOFAS و ATRS ارزیابی گردید. بیماران به مدت 3/3±4/25 ماه پیگیری شدند.
یافتهها: میانگینAOFAS و ATRS از 6/5±4/70 و 7/5±7/31 قبل از جراحی به 8/4±8/91 و 2/4±7/88 افزایش پیدا کرد. این افزایش از نظر آماری معنادار بود (000/0=p). پس از جراحی دامنه دورسی فلکسیون در سمت جراحی شده (2/4±5/13) به طور معناداری از سمت سالم (9/3±2/17) کمتر بود (04/0=p). تمام بیماران به جز یک نفر که فوتبالیست حرفهای بود، به فعالیتهای پیشین خود بازگشتند. عوارض پس از جراحی شامل یک مورد DVT و دو مورد عفونت سطحی بود. بعلاوه، سه بیمار نیز در پوشیدن کفش با مشکل مواجه شدند.
بحث و نتیجهگیری: این روش با نتایج بالین و عملکردی خوبی در بیماران دچار نقص تاندونی وسیع همراه است. ما استفاده از این روش را برای بازسازی پارگیهای مزمن آشیل در مواردی که نقص تاندونی بیش از cm 6 باشد، توصیه مینماییم.
Sarzaeem M, Emami M, Kazemian G, ManafiRasi A, BagherianLemraski M, Safdari F. Chronic Achilles Tendon Rupture Reconstruction Using a Free Semitendinosus Tendon Graft Transfer. EBNESINA 2010; 13 (3 and 4) :22-29 URL: http://ebnesina.ajaums.ac.ir/article-1-28-fa.html
سرزعیم محمدمهدی، امامی محمد، کاظمیان غلامحسین، منافیراثی علیرضا، باقریان لمراسکی محمد مهدی، صفدری فرشاد. بازسازی پارگی مزمن تاندون آشیل با استفاده از ترانسفر گرافت تاندون سمی تندینوسوس. ابن سينا. 1389; 13 (3 و 4) :22-29