مقدمه: ویروس هپاتیت B عامل ایجاد هپاتیت حاد و مزمن، سیروز کبدی و کارسینوم هپاتوسلولار است .در حال حاضر تنها راه مطمئن پیشگیری از هپاتیت B، واکسیناسیون است ولی واکسیناسیون ایمنی صد درصد نمی‌دهد. با توجه به اهمیت این امر، اثر بخشی واکسیناسیون در گروه پر خطر و شاغلین پزشکی باید همواره مورد بررسی قرار گیرد. کارکنان بهداشتی - درمانی در معرض خطر کسب عفونت هپاتیت های ویروسی A, B, C هستند. برای کاهش بروز عفونت‌های هپاتیتB در کارکنان بیمارستانی، علاوه بر بکارگیری صحیح و دقیق موازین پیشگیری کننده از عفونت در برخورد با بیماران و یا ترشحات آنان، انجام واکسیناسیون فعال علیه ویروس هپاتیت B نیز انجام می‌گیرد. هدف این مطالعه، تعیین تیتر در دانش‌آموزان هنرستان بهیاری بیمارستان بعثت است.
روش بررسی: 64 نفر از دانش‌آموزان بهیاری آنتی‌بادی ضد ویروس هپاتیت B با روش ELISA میزان آنتی‌بادی ضد هپاتیت B اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: سابقه واکسیناسیون افراد نامشخص نبود از میان افراد مورد مطالعه شده 37 نفر (8/57%) غیرایمن و 27 نفر (2/42%) ایمن بودند. بحث و
نتیجه‌گیری: نتایج مشابه در مطالعات مختلف نشان می‌دهد که در واکسیناسیون افراد با هپاتیت B راندمان واکسیناسیون صد در صد نیست. در این زمینه فاکتورهای مختلفی مؤثر است از قبیل سن، مصرف دخانیات، ژنتیک یا چاقی و سابقه واکسیناسیون. مطالعه حاضر نشان داد بیش از نیمی از افراد غیرایمن هستند. باید توجه داشت که این افراد در تماس مداوم با بیماران هستند و لازم است در فواصل زمانی مختلف از نظر تیتر آنتی بادی HbS ارزیابی شوند.