مقدمه: با توجه به مراجعات فراوان سربازان با ادعای صرع و نادرست بودن بسیاری از این ادعاها بر اساس آیین‌نامه فعلی و از طرفی هزینه‌های تحمیلی ناشی از ارزیابی صحت این ادعاها، ضروری است تا با بکارگیری راه‌کارها و قوانینی جدید از زمان و هزینه اضافی تلف شده کاست. این مطالعه با هدف بررسی هزینه‌های ناشی از درخواست معافیت پزشکی به دلیل تشنج در سربازان مراجعه کننده به بیمارستان بعثت نهاجا در سال 1387 انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی 369 نفر از سربازانی که طی سال 1387 به کمیسیون نورولوژی با ادعای تشنج از یگان‌های مختلف نیروی هوایی مراجعه کرده بودند، وارد شدند. داده‌های کلیه افراد وارد فرم اطلاعاتی شد و پس از تکمیل در نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. متغیرهای کمی به صورت میانگین±انحراف معیار و متغیرهای کیفی به صورت درصد بیان شدند.
یافته‌ها: مجموعاً 640 تست EEG، 52 CT اسکن و 28 MRI انجام گرفت. 8/30% افراد مجموعاً 759 روز در بیمارستان با میانگین 5/1±7/6 روز بستری بودند. مجموعاً 4552 روز خروج از نظام برای 369 نفر وجود داشت. اکثر افراد (2/71%) معاف از رزم شدند و فقط 9/14% آنها معاف دایم شدند. مجموعاً مبلغ 900/361/413 ریال جهت افراد مطالعه هزینه صرف شده بود.
بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به مراجعه بسیار زیاد افراد پس از ورود به خدمت وظیفه با ادعای صرع و تقاضای معافیت، پیشنهاد می‌شود که قانون معافیت دایم بصورت روتین در مورد صرع در زمان صلح برداشته شود و برای مراجعه کنندگان با ادعای بیماری صرع به صورت روتین پس از اثبات، معافیت از رزم داده شود و معافیت دایم فقط در مواردی اعمال شود که فرد عقب ماندگی ذهنی، ضایعه مغزی یا موارد خاص تشنج‌های کنترل نشده و استفاده از 2 یا 3 دارو داشته باشد.