زمینه: حوادث عروقی مغز (CVA) یکی از علل شایع ناتوانی و مرگومیر جمعیت بشری است، که چهارمین علت مرگومیر در دنیا و در بعضی منابع سومین علت مرگومیر در دنیا عنوان شده است. تنها 3/1مبتلایان به سکته مغزی بهطور کامل بهبود مییابند، 3/1 موارد منجر به ناتوانی دائمی و 3/1 باقیمانده سرانجام مرگ در انتظارشان است. عوامل خطر متعددی در ابتلا به سکته مغزی وجود دارد که مهمترین آنها عبارتند از سن، جنس، فشارخون، بیماریهای قلبی، دیابت، هیپرکلسترولمی و سیگار.
ما در این مطالعه به بررسی این عوامل خطر و شیوع اپیدمیولوژیک آنها در بیماران مبتلا به سکته مغزی مراجعهکننده به بیمارستان بعثت پرداختیم و همچنین فراوانی سکته مغزی بین افراد نظامی و غیرنظامی مورد مقایسه قرار گرفت.
روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی با روش نمونهگیری غیراحتمالی آسان بر روی پرونده 150 بیمار مبتلا به سکته مغزی بستری در بخش مغز و اعصاب بیمارستان بعثت در سال 80-79 انجام شده است. دادهها از پرونده بیماران استخراج و در چک لیست کدگذاری و ثبت گردیده و با استفاده از برنامه نرمافزاری SPSS وارد رایانه و از طریق آمارها و آزمونهای مناسب مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته است.
یافتهها: از کل بیماران مراجعهکننده به بخش مغز و اعصاب بیمارستان 9/37% بیماران مبتلا به CVA بودهاند که از این تعداد 77% CVA از نوع Ischemic، 14% ICH و 9% TIA بود. 21% بیماران پرسنل نظامی، 44% خانواده پرسنل نظامی و 35% بیماران غیرنظامی بودند. 68% بیماران سن بالای 65 سال و 6/2% سن پایینتر از 40 سال و 4/29% سن بین 65-40 داشتند. 3/65% بیماران مرد و 7/34% بیماران زن بودند. 7/60% بیماران دیابت، 88% بیماران هیپرتانسیون، 3/59% بیماران هیپرلیپیدمی، 38% بیماران سیگاری، 61% بیماران بیماریهای قلبی داشتند.
بحث و نتیجهگیری: در مطالعه ما فراوانی عوامل خطر سکته مغزی با فراوانی ذکر شده در سایر مطالعات مطابقت داشت و از طرفی استرس شغلی در نظامیان نمیتواند یک فاکتور مهم در بالابردن خطر ابتلا به CVA باشد.
Shahbazi M, Sayyadi A, Zareiy S. Assessment of risk factors in Cerebrovascular accident patients: Beasat Hospital between 2000 and 2001. EBNESINA 2007; 10 (3 and 4) :11-14 URL: http://ebnesina.ajaums.ac.ir/article-1-72-fa.html
شهبازی محمد حسین، صیادی احمد، زارعی سعید. بررسی عوامل خطر مبتلایان به سکته مغزی مراجعهکننده به بیمارستان بعثت 80-1379. ابن سينا. 1386; 10 (3 و 4) :11-14