گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران ، n.rezaeinezhad@ut.ac.ir
چکیده: (53 مشاهده)
زمینه و اهداف: تمرین ورزشی با افزایش مصرف انرژی و تعدیل برخی از فاکتورهای التهابی و استرس اکسیداتیو همراه است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر تأثیر تمرین تناوبی شدید بر بیان ژن p۵۳ و p۱۶ در بافت پانکراس موشهای سالمند تغذیه شده با غذای پرچرب انجام شد. روش بررسی: در یک مطالعه تجربی با طرح پسآزمون، ۲۰ سر موش صحرایی نر ویستار ۵۲ هفتهای به چهار گروه غذای نرمال، غذای نرمال+تمرین، غذای پرچرب و غذای پرچرب+تمرین تقسیم شدند. گروههای تمرینی به مدت ۸ هفته، سه جلسه در هفته و در هر جلسه ۲۲ دقیقه دویدن بر روی تردمیل انجام دادند. بیان ژن p۵۳ و p۱۶ پانکراس با real-time PCR اندازهگیری شد. یافتهها: بین چهار گروه در بیان ژن p۵۳ (۰.۰۰۰۱ = p) و p۱۶ (۰.۰۰۳ = p) تفاوت معنیداری وجود داشت. در ژن p۵۳، تفاوتها بین گروه غذای نرمال با گروه غذای پرچرب (۰.۰۰۱ = p)، گروه غذای نرمال+تمرین هم با گروه غذای پرچرب+تمرین (۰.۰۱۳ = p) و هم با گروه غذای پرچرب (۰.۰۰۰۱ = p) مشاهده شد. در ژن p۱۶ بین گروه غذای پرچرب هم با گروه غذای نرمال (۰.۰۱۷ = p) و هم با گروه غذای نرمال+تمرین (۰.۰۰۶ = p) تفاوت معنیدار وجود داشت، به نحوی که تمرین باعث کاهش و غذای پرچرب باعث افزایش فاکتورهای مورد نظر گردیده بود. نتیجهگیری: تمرین تناوبی شدید تأثیر مثبتی بر بیان فاکتورهای p۵۳ و p۱۶ در بافت پانکراس رتهای سالمند تغذیه شده با غذای پرچرب دارد. این نتایج ارتقاء سلامت بافت پانکراس و کاهش اثرات منفی غذای پرچرب را نشان میدهد.